Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

Stu trzydziestu płetwonurków wzięło dziś (29.05) „pod pachę” żelazka, deski do prasowania i koszule, a potem zanurzyło się w wodach Jeziora Krzywego. Ich zadaniem było prasowanie pod wodą, a celem pobicie dwóch rekordów: świata i Guinnessa w prasowaniu pod wodą.

Prasowanie pod wodą to jedna z nowszych dyscyplin ekstremalnego sportu. Na pomysł prasowania w różnych nietypowych miejscach wpadł dziesięć lat temu Philip Shaw. To on jako pierwszy zabrał żelazko na górską wspinaczkę. Naśladowcy Shawa wyszukiwali do prasowania coraz bardziej nieprawdopodobne miejsca. Prasowali również pod wodą, bijąc rekordy. Rekord świata w tej dyscyplinie wynosił 128., a rekord Guinnessa - 86. płetwonurków prasujących jednocześnie.

Te rekordy postanowili pobić olsztyńscy płetwonurkowie z Centrum Niezwykłych Nurkowań „Krokodyle”. Skrzyknęli przyjaciół i znajomych nie tylko z Olsztyna, ale również z Gdańska, Jastarni, Elbląga, Zambrowa, Warszawy i innych miast. Tak „nazbierali” aż 130. kandydatów do bicia rekordów. I dziś wszyscy zanurzyli się pod wodę w okolicach molo na olsztyńskiej plaży miejskiej, zabierając ze sobą żelazka i koszule. Wcześniej pod wodą zamontowali 130 desek do prasowania. Po dziesięciu minutach wynurzyli się z okrzykami radości na ustach.

- Rekord świata mamy na pewno, a czy ustanowiliśmy rekord Guinnessa, to ocenią sędziowie - mówi Igor Bartoszewicz, instruktor nurkowania w Centrum Niezwykłych Nurkowań „Krokodyle”. - Na pewno mieliśmy dziś największą na świecie liczbę nurków prasujących pod wodą, ale czy wszyscy zostaną zaliczeni jako poprawnie uczestniczący w biciu rekordu Guinnessa - czas i ocena sędziów pokaże. A sędziowie będą mieli co robić, bo warunkiem zaliczenia uczestnictwa w biciu rekordu było nie tylko zanurkowanie i ustawienie się przy desce do prasowania, ale również przeciąganie żelazkiem po rozłożonej na desce koszuli. Z obserwacji i wypowiedzi nurków wynika jednak, że niektórzy mieli problemy z zanurzeniem, inni nie mogli odnaleźć swojej deski, jeszcze inni nie „prasowali”. Tak więc sędziowie będą musieli szczegółowo przeanalizować nagrany pod wodą film, który jest najistotniejszym dowodem w sprawie.

Zdaje się jednak, że liczba nurków była wystarczająca by, nawet przy błędach kilku z nich, rekord Guinnesa został zaliczony, czego uczestnikom tej niezwykłej próby życzymy.