Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

W Święto Niepodległości, 11 listopada swoje święto obchodzi Służba Cywilna. Z tej okazji w całym regionie odbędzie się wiele uroczystości, podczas których wyróżnienia otrzymają najbardziej zasłużeni pracownicy administracji. Jedna z takich uroczystości odbyła się dziś (10.11) w Warmińsko-Mazurskim Urzędzie Wojewódzkim w Olsztynie, gdzie pracuje 390 pracowników służby cywilnej oraz 13 urzędników służby cywilnej.

W sali konferencyjnej Urzędu Wojewódzkiego z pracownikami urzędu spotkali się: wojewoda Marian Podziewski, wicewojewoda Jan Maścianica oraz dyrektor generalny urzędu Marek Reda. Szefowie WMUW przekazali podwładnym życzenia z okazji ich święta, a najbardziej zasłużonym wręczyli odznaczenia państwowe. Złotym Medalem za Długoletnią Służbę odznaczonych zostało 37 osób, a srebrnym 20 osób.

Służba cywilna obchodzi swoje święto po raz dziesiąty. Nieprzypadkowo święto to wyznaczono na 11 listopada, na dzień narodowego Święta Niepodległości. 11 listopada 1918 roku to nie tylko symboliczna data odzyskania po 123 latach niepodległości. Ten dzień przypomina również, jaką rolę w odbudowie bytu państwowego odegrało stworzenie profesjonalnej służby cywilnej. I jaką funkcję w państwie polskim pełni ona dziś. Silne i stabilne państwo nie mogłoby funkcjonować bez działania sprawnego korpusu urzędniczego.

Powołanie w II Rzeczpospolitej korpusu służby cywilnej napotykało na obiektywne trudności, związane z pozostałościami po zaborach. Brak własnej państwowości uniemożliwił nam w XIX wieku wykształcenie własnych rozwiązań dotyczących administracji publicznej. Siłą rzeczy stworzony po 1918 roku model opierał się częściowo na systemach stosowanych w państwach zaborczych. Przyjęta 17 lutego 1922 roku ustawa o państwowej służbie cywilnej obowiązywała przez cały okres II Rzeczypospolitej. Zachowała swoją moc również po wojnie, aż do 1974 roku, gdy została zniesiona przez przepisy znowelizowanego kodeksu pracy. W tymże roku rozporządzenie Rady Ministrów wprowadziło zasadę, że pracownik państwowy musi wykazywać się odpowiednią postawą ideowo-moralną, co wprost było potwierdzeniem upolitycznienia służby cywilnej.

Dopiero przełom 1989 roku umożliwił powrót do idei służby cywilnej, rozumianej jako praca na rzecz dobra państwa i jego wszystkich obywateli. Po wielu próbach i zmianach koncepcji budowy służby cywilnej, 5 lipca 1996 roku udało się przyjąć odpowiednią ustawę. Obecnie służba cywilna funkcjonuje w oparciu o ustawę obowiązującą od 24 marca 2009 roku.

Należy pamiętać, że standardem współczesnej służby cywilnej są reguły, które winny obowiązywać w życiu publicznym demokratycznego państwa. Chodzi o bezinteresowność, nieprzekupność, obiektywizm, odpowiedzialność, uczciwość. Obecnie obowiązująca ustawa daje dwa ważne narzędzia do tworzenia współczesnej administracji. Pierwsze to ocena jakości pracy członków korpusu służby cywilnej (w sensie fachowości, ale też życzliwości wobec obywateli, poczucia odpowiedzialności). Drugie, niezwykle ważne narzędzie, to system podnoszenia kwalifikacji i indywidualnego rozwoju zawodowego. Narzędzia te zapewniają osobom kompetentnym możliwość realizacji kariery zawodowej w służbie cywilnej.

Korpus służby cywilnej dzieli się na pracowników służby cywilnej i mianowanych przez Prezesa Rady Ministrów urzędników służby cywilnej. Pojęcie członka korpusu służby cywilnej oznacza zarówno pracowników, jak i urzędników służby cywilnej.

Pracownikiem służby cywilnej może zostać osoba, która spełnia łącznie następujące wymogi:
- posiada polskie obywatelstwo,
- korzysta z pełni praw publicznych,
- nie była karana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe,
- posiada kwalifikacje wymagane w służbie cywilnej,
- cieszy się nieposzlakowaną opinią.

Kandydaci do pracy w służbie cywilnej wyłaniani są w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru na wolne stanowiska pracy. Dyrektor generalny każdego urzędu ma obowiązek upowszechniać informacje o wolnych stanowiskach pracy w służbie cywilnej, w kierowanym przez siebie urzędzie, umieszczając ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu, a także poprzez ogłoszenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i Biuletynie Informacji Publicznej urzędu.