Pomnik Wolności Ojczyzny na Placu Solidarności
W niedzielę, 30 sierpnia przypada 29. rocznica podpisania w Szczecinie pierwszego z czterech porozumień między rządem PRL a komitetami strajkowymi, nazywanych obecnie Porozumieniami Sierpniowymi. Jak co roku, Zarząd Regionu Warmińsko-Mazurskiego NSZZ „Solidarność” z okazji rocznicy przygotowuje uroczystość patriotyczną.
-
W tym roku przygotowujemy „tradycyjne” uroczystości - mówi Józef Dziki, przewodniczący Zarządu Regionu NSZZ Solidarność w Olsztynie. -
O godz. 11:00 spotkamy się w olsztyńskim kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, gdzie ks. abp senior Edmund Piszcz odprawi mszę świętą. Potem wszyscy przejdziemy na Plac Solidarności pod pomnik Wolności Ojczyzny, gdzie odbędzie się druga część część uroczystości.Program uroczystej zbiórki na Placu Solidarności jest jeszcze „dogrywany”.
-
Chcemy, żeby w uroczystości wzięła udział młodzież szkolna z programem artystycznym - dodaje Józef Dziki. -
W tej sprawie trwają jeszcze rozmowy. Wysłaliśmy również zaproszenia do władz województwa i miasta. Liczymy też na udział w uroczystościach mieszkańców Olsztyna, którym droga jest idea Porozumień Sierpniowych.
Za rok „okrągła” - 30. rocznica podpisania Porozumień Sierpniowych. Zarząd Regionu NSZZ „Solidarność” chce w szczególny sposób uczcić tę rocznicę.
-
Powołaliśmy specjalny zespół, który zajmuje się przygotowaniem przyszłorocznych uroczystości - mówi Józef Dziki. -
Dzisiaj jeszcze za wcześnie, by mówić o szczegółach, ale na pewno przygotujemy coś więcej niż msza święta i uroczystość na Placu Solidarności.******
Porozumienia sierpniowe - cztery porozumienia zawarte przez rząd PRL z komitetami strajkowymi powstałymi w sierpniu 1980 r.
Były to:
* porozumienie w Szczecinie - 30 sierpnia 1980 r.,
* porozumienie w Gdańsku - 31 sierpnia 1980 r.,
* porozumienie w Jastrzębiu-Zdroju - 3 września 1980 r.,
* porozumienie w Hucie Katowice (Dąbrowa Górnicza) - 11 września 1980 r.
W pierwszym punkcie porozumień gdańskich stwierdzano, że działalność związków zawodowych nie spełniła nadziei i oczekiwań pracowników, dlatego uznaje się za celowe powołanie nowych, samorządnych związków zawodowych, które byłyby autentycznym reprezentantem klasy pracującej. Na podstawie tego punktu dopuszczono do zarejestrowania NSZZ Solidarność.
W dalszej części rząd zobowiązał się m.in. do wniesienia do Sejmu ustawy o ograniczeniu cenzury. Władze zobowiązały się do ponownego zatrudnienia osób zwolnionych z pracy po wydarzeniach 1970 i 1976 r. W kwestii gospodarczej władze zobowiązały się do opublikowania podstawowych założeń reformy i umożliwienia nad nią publicznej dyskusji. Reforma miała opierać się na zwiększonej samodzielności przedsiębiorstw i udziale samorządu robotniczego w zarządzaniu.