Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

Instytut Kultury Chrześcijańskiej w Olsztynie odwiedzili wczoraj (19.02) artyści z Domu Pomocy Społecznej w Grazymach. Na scenie Instytutu przedstawili sztukę Edmunda Morrisa „Drewniany Talerz”. Przywieźli też ze sobą małe arcydzieła, które wytworzyli podczas zajęć terapeutycznych.

W Domu Pomocy Społecznej w Grazymach przebywa 94. mężczyzn niepełnosprawnych umysłowo. Czasu na nudę nie mają. W Grazymach działa m.in. grupa teatralna, prowadzone są zajęcia plastyczne i ceramiczne. Niepełnosprawni aktorzy i plastycy często mają okazję do prezentowania swojego dorobku.

- Jeździmy na festiwale i przeglądy twórczości artystycznej domów pomocy społecznej - mówi Anna Kajko, terapeutka, prowadząca w Grazymach grupę teatralną. - Od 13 lat jeździmy do Białegostoku, byliśmy w Łęcznej, w Brodnicy. W lecie jesteśmy zawsze na przeglądzie teatrów wiejskich w Bartągu. Jesteśmy wszędzie tam gdzie nas zapraszają.

W czwartkowy (19.02) wieczór artyści z Grazym pojawili się w Instytucie Kultury Chrześcijańskiej w Olsztynie. - Zapraszamy mieszkańców Domu Pomocy Społecznej w Grazymach, by uwrażliwić odwiedzających nasz Instytut na los innych ludzi - mówi ks. dr Stanisław Kozakiewicz, dyrektor Instytutu. - W tym zakresie mamy jeszcze wiele do zrobienia.

- Jesteśmy w Instytucie już piąty raz - dodaje Anna Kajko. - Przyjeżdżamy co roku, w okolicach końca karnawału. Przywozimy spektakl teatralny i wytworzone przez naszych pensjonariuszy przedmioty rękodzieła artystycznego. Przygotowujemy wystawę, a jeżeli znajdą się chętni, to również sprzedajemy wyroby naszych podopiecznych. Zarobione pieniądze przeznaczamy na zakup nowych materiałów plastycznych.

Pensjonariusze z Grazym w IKCh przedstawili inscenizację według sztuki Edmunda Morrisa „Drewniany Talerz”

- Sztuka jest o starym człowieku, którego rodzina chce się pozbyć do domu starców - wyjaśnia Anna Kajko. - Przeważnie wystawiamy sztuki dla osób niepełnosprawnych. Tutaj, w Olsztynie, występujemy jednak dla osób zdrowych, z którymi nie chcemy tracić kontaktu.

W spektaklu „Drewniany Talerz” brało udział ośmiu mieszkańców Domu Pomocy i jedna pracująca tam terapeutka.

- Przedstawienie to taka parapantomima - tłumaczy Anna Kajko. - Nie możemy wystawić sztuki mówionej, bo nasi aktorzy mówią bardzo niewyraźnie, a i tekstu się nie nauczą, bo nie mają dobrej pamięci, by zapamiętać kwestie. Więc proponujemy taką parapantomimę.

Występ został ciepło przyjęty przez widownię. Po spektaklu można było obejrzeć kolorową wystawę prac pensjonariuszy z Grazym.