(fot. Grzegorz Grabowski - archiwum)
Za nami półmetek rozgrywek na regionalnym piłkarskim szczeblu. Po zakończeniu rundy jesiennej można śmiało ocenić, iż zarówno w trzeciej, jak i w czwartej lidze rysuje się wyraźna dominacja jednego zespołu. Nieco inaczej jest w niższych ligach, gdzie sytuacja w czołówce tabel jest dość wyrównana.
W większości rozgrywek runda jesienna zakończyła się w czasie dwóch pierwszych weekendów listopada. Wówczas to padły ostatnie rozstrzygnięcia co do obsady poszczególnych pozycji po zakończeniu pierwszego etapu rozgrywek. Jednak zarówno w III lidze, gdzie poza drużynami z naszego regionu występują zespoły z województwa podlaskiego, jak i w kolejnej z klas, tzw. mistrza jesieni poznaliśmy już wcześniej.
W czwartej, zgodnie z obecną hierarchią polskich rozgrywek, lidze na miano te zapracowali piłkarze elbląskiej Olimpii, od kilku lat czołowej drużyny województwa. Zespół ten w dotychczasowych piętnastu potyczkach nie znalazł swojego pogromcy, w dodatku tylko trzykrotnie dzielił się punktami ze swoimi rywalami i aż dwanaście razy inkasował komplet punktów. Błędem byłoby także nie wspomnieć o wyniku ostatniej konfrontacji elblążan, w której mistrzowie jesieni rozgromili swojego najgroźniejszego rywala w walce o bezpośredni awans do II ligi, ekipę Huraganu Morąg aż 6:1!
Po zakończeniu rundy jesiennej można bez dwóch zdań ponownie stwierdzić, iż w warmińsko- mazursko- podlaskiej III lidze nadal dominują zespoły z naszego regionu, co wskazywaliśmy na naszych łamach już przed ponad miesiącem. Od tamtego czasu nie zmieniła się znacząco pozycja zespołów z naszego województwa. Zajmują one nadal sześć spośród siedmiu czołowych lokat w tabeli.
Podobnie jak na początku października, jedyną ekipą z Podlasia, która jest w stanie stawić czoła reprezentacji naszego regionu jest drużyna MKS-u Mielnik, w której jeszcze wiosną występował Marcin Witkowski, obecnie obrońca II-ligowego OKS-u 1945 Olsztyn.
Delikatnie poprawiła się natomiast sytuacja węgorzewskiej Vęgorii, jedynej drużyny z regionu, która nie znajduje się w czołówce tabeli. Obecnie ekipa z Krainy Wielkich Jezior Mazurskich plasuje się na czternastym miejscu i do jedenastej Cresovii Siemiatycze traci jedynie dwa oczka.
Podobna sytuacja z liderem rozgrywek ma się w IV lidze. Tam tabeli przewodniczy ekipa Mazura Ełk, obecnie najpoważniejszy pretendent do awansu. Tu jednak dominacja lidera nie jest już tak wyraźna jak w przypadku Olimpii. Podczas gdy piłkarze z Elbląga utrzymują obecnie aż dziewięciopunktową przewagę na wiceliderem rozgrywek, to w przypadku zespołu z Ełku różnica ta wynosi siedem oczek. Piłkarze Mazura nie mogą też pochwalić się mianem jedynej niepokonanej w lidze ekipy, bowiem już dwukrotnie musieli uznać wyższość swoich rywali. Pierwszej porażki ełczanie doznali jeszcze w sierpniu za sprawą GKS-u Wikielec, natomiast w ostatniej kolejce ulegli pasłęckiej Polonii 1:2.
Nie zmienia to faktu, iż piłkarze z Ełku imponują swoją skutecznością. W dotychczasowych siedemnastu spotkaniach podopieczni Jakuba Golaka aż 65 razy trafiali do bramki przeciwnika, co daje imponującą średnią 3,82 bramki na mecz. Do owej statystyki na pewno w dużym stopniu przyczyniła się zachwycająca inauguracja rozgrywek, kiedy to w pierwszych trzech spotkaniach ełczanie strzelili czternaście bramek, nie tracąc przy tym ani jednego gola. Wiele dało też choćby spotkanie z ZKS-em Olimpią Elbląg, która wróciła do domu z bagażem ośmiu goli.
Piłkarze z Ełku to także królowie własnego boiska. W dotychczasowych dziewięciu spotkaniach rozegranych w Ełku zdobyli komplet punktów. Warto wspomnieć, iż po raz ostatni piłkarze Mazura przegrali na swoim obiekcie w... czerwcu 2007 roku.
Analizując osiągnięcia IV-ligowych zespołów w minionej już rundzie jesiennej nie sposób nie wspomnieć też o tym, iż poza wyraźnym liderem rozgrywki mają też swoich dwóch outsiderów. Są nim bez wątpienia ekipy Mamer Giżycko i Tęczy Miłomłyn. Oba zespoły zdobyły łącznie 14 punktów,
tyle samo co znajdujący się przed nimi Płomień Ełk. W gorszej sytuacji znajduje się drużyna z Miłomłyna, która dotychczas tylko raz wygrała i dwukrotnie zremisowała zapisującym tym samym na swoim koncie jedynie pięć punktów.
Jak już wspominaliśmy, nieco bardziej wyrównane wydają się być rozgrywki w obu warmińsko- mazurskich grupach ligi okręgowej. W pierwszej z nich, gdzie występują dwa zespoły ze stolicy regionu, przez dłuższy czas prym wiodła ekipa DKS-u Dobre Miasto, jednak ostatnia niespodziewana porażka z drużyną Stomilowców Olsztyn sprawiła, iż podopieczni Waldemara Wolskiego po rundzie jesiennej mają jedynie dwa oczka przewagi nad drugą Pisą Barczewo.
Nieco wyższą przewagą może się natomiast pochwalić lider drugiej grupy klasy okręgowej, drużyna Błękitnych Orneta. Zespół prowadzony przez Janusza Buczkowskiego cieszy się trzydziestopięciopunktowym dorobkiem, podczas gdy następne w tabeli drużyny MGKS-u Tolkmicko i Unii Susz zdobyły dotychczas po 31 oczek.
Wkrótce zaprezentujemy Państwu także podsumowanie rozgrywek A i B klasy, a także oddzielny reportaż z poczynań olsztyńskich zespołów w regionalnych klasach rozgrywkowych.
Szpital? Mam dobre wspomnienia!
