Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

Olsztyn wzbogacił się o kolejną wystawę unikatowych pamiątek. Ekspozycję tradycji i kultury romskiej pod hasłem „Aby cygańskie drogi nie zarosły drzewami” otwarto dziś (27.10) w Szkole Podstawowej nr 2 w Olsztynie przy ul. Kościuszki. Przygotowanie ekspozycji było możliwe dzięki zaangażowaniu nauczycieli i rodziców uczących się w „dwójce” dzieci romskich, ale także dzięki środkom z rządowego Programu na rzecz społeczności romskiej w Polsce.

- Na Warmii i Mazurach mieszka ok. 1000 Romów, z tej liczby w Szkole Podstawowej nr 2 w Olsztynie uczy się aktualnie 26. dzieci narodowości romskiej - mówi Joanna Wańkowska-Sobiesiak, pełnomocnik wojewody ds. mniejszości narodowych i etnicznych. - Od czterech lat w regionie realizujemy Program na rzecz społeczności romskiej. Na realizację tego programu przeznaczane są spore pieniądze. Przykładowo w 2009 roku mamy otrzymać z MSWiA 390 tys. zł.

Rocznie SP nr 2, gdzie od kilku lat uczą się dzieci romskie, otrzymuje w ramach programu 50 tys. zł. Ale to nie wszystkie środki, jakimi państwo wspiera edukację Romów.

- Szkoły, w których uczą się dzieci romskie, otrzymują też zwiększoną subwencję oświatową - dodaje Joanna Wańkowska-Sobiesiak. - Tą drogą do „dwójki” trafia rocznie dodatkowo 120 tys. złotych. Każe dziecko romskie dostaje również bezpłatną wyprawkę szkolną. To są elementy, które przyciągają Romów do szkół. Pomysł stworzenia romskiego mini muzeum w SP 2 zrodził się w ubiegłym roku. Barbara Berezowska, nauczyciel wspomagający, opiekujący się w szkole grupą romskich uczniów i Iwona Jasińska, dyrektor szkoły, napisały odpowiedni program i wystąpiły do ministerstwa spraw wewnętrznych i administracji o finansowe wsparcie. Projekt poparł wojewoda. W czerwcu tego roku do „dwójki” dotarła decyzja: są pieniądze na stworzenie ekspozycji tradycji i kultury romskiej.

- Pierwsze pamiątki zgromadziliśmy już w 2007 roku - mówi Barbara Berezowska. - Sprawa nie była prosta, bo Romowie często musieli w pośpiechu zmieniać miejsce zamieszkania, np. z powodu nietolerancji. W takich sytuacjach porzucali wszystko co mieli. Tak więc nie zachowało się zbyt wiele pamiątek.

Pomysł spotkał się jednak z żywym zainteresowaniem uczących się w SP 2 dzieci romskich i ich rodziców. Do pani Barbary zaczęły napływać różne pamiątki: stroje, ozdoby, przedmioty codziennego użytku, instrumenty muzyczne, ryciny i stare fotografie. Jednym z najcenniejszych eksponatów są blisko 80-letnie dziecięce buciki.

- Te buciki nosiła babcia naszej asystentki Barbary Straus - wyjaśnia Barbara Berezowska. - Pamiętają jeszcze czasy cygańskich taborów.

Innym z cennych eksponatów sprzed dziesiątków lat jest porcelanowa fajka. Nieocenione dla udokumentowania historii olsztyńskich Romów są rodzinne albumy. Na razie jest ich tylko dwa i na dodatek wypożyczone, ale ich wartość jest bezcenna.

Ekspozycja niewątpliwie będzie się dynamicznie rozrastać.

- Nawet dzisiaj jedna z dziewczynek przyniosła cygańską chustę z doszytymi jak cekiny monetami - cieszy się Barbara Berezowska. - Chusta już jest manekinie, na którym prezentujemy strój cyganki.

Na uroczystość otwarcia ekspozycji, oprócz Joanny Wańkowskiej-Sobiesiak, przyszły też romskie mamy i babcie. Były pod wrażeniem ekspozycji. Podobały się również tańce w wykonaniu uczniowskiego zespołu „Szczęśliwe Dzieciaki”, które uświetniły uroczystość otwarcia mini muzeum.

- Ten moment jest bardzo ważny dla naszej szkoły, a szczególnie dla uczniów pochodzenia romskiego - powiedziała Iwona Jasińska, zwracając się do swoich romskich wychowanków. - Udało nam się zrealizować zadanie, które wiąże się z podtrzymaniem waszej kultury, waszych tradycji w szkole. Od czterech lat robimy wiele dobrego na rzecz waszej edukacji. Dzięki środkom z MSWiA udaje nam się wprowadzać was w świat tańca, w świat muzyki, ale chcemy również, aby wasza tradycja była kultywowana.

- Jestem przekonana, że skarby, jakie udało nam się zgromadzić w sali będą służyć nie tylko wam - mówiła dalej pani dyrektor Jasińska. - Nam ekspozycja pozwoli lepiej poznać wasz świat, abyśmy mogli lepiej was uczyć i wychowywać. Chcemy szanować wasze tradycje.