Filharmonia Warmińsko-Mazurska zaprasza w piątek (1.12) o godzinie 19.00 na koncert symfoniczny.
Wystąpią:» Szymon Stec - dyrygent
» Izabela Buchowska - wiolonczela
» Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej
» Wprowadzenie do koncertu (godz. 18.00) sala kameralna filharmonii - Witold Paprocki
Program:» Ludwig van Beethoven - Uwertura do baletu Twory Prometeusza op. 43
» Koncert na wiolonczelę/wiolonczelę elektryczną i orkiestrę. Dedykowany Mikołajowi Kopernikowi z okazji 550. rocznicy urodzin - Bartosz Smorągiewicz (Prawykonanie)
» Anton Bruckner - Symfonia d-moll, WAB 100 No. 0. Die Nullte
Zapowiada się wieczór pełen niecodziennych wrażeń. Będziemy nie tylko świadkami prawykonania nowego utworu jednego z ciekawszych polskich kompozytorów, umiejętnie łączącego świat muzyki klasycznej z jazzem, lecz także posłuchamy symfonii Antona Brucknera, co w polskich filharmoniach wciąż jest prawdziwą rzadkością. Nad wszystkim zaś czuwać będzie duch Ludwiga van Beethovena, bo to od jego uwertury do baletu Twory Prometeusza op. 43 rozpocznie się koncert. Tytułowymi „tworami” są oczywiście ludzie, stworzeni na nowo przez tytułowego tytana po straszliwych walkach bogów. Cały balet z 1801 roku do choreografii Salvatore Vigano tworzą dwa akty złożone z 16 numerów muzycznych. Uwertura, która zyskała samodzielne życie koncertowe, to zainicjowany potężnym akordem C-dur dźwiękowy obraz migoczącego ognia.
Nieprzypadkowo odwołamy się do mitu prometejskiego, wszak sercem programu koncertu jest utwór poświęcony „Prometeuszowi renesansu”, który podarował ludziom teorię heliocentryczną - Mikołajowi Kopernikowi. Koncert na wiolonczelę/wiolonczelę elektryczną i orkiestrę symfoniczną Bartosza Smorągiewicza łączy, jak pisze kompozytor, „elementy muzyki rockowej, harmonii jazzowej, rytmiki muzyki elektronicznej oraz polskiej melodyki etnicznej, ugruntowanej w formie klasycznego koncertu instrumentalnego. Utwór poświęcony Mikołajowi Kopernikowi z okazji 550. rocznicy urodzin nawiązuje w tematyce do układu kopernikańskiego. W częściach skrajnych ważną rolę odgrywa pulsująca rytmika i cykliczność, a w wolnej części środkowej - ambientowe, kosmiczne współbrzmienia”.
Program koncertu uzupełnia Symfonia d-moll nr 0 Antona Brucknera. Nie ma chyba drugiego XIX-wiecznego symfonika, który wzbudzałby tyle kontrowersji i prowokował do tak skrajnie różnych opinii. Jedni go kochają, inni nie znoszą. „Z jednej strony wspaniały melodysta [...] z drugiej pozorny rzemieślnik, posiadający przewidywalną i mało zróżnicowaną technikę kompozytorską, nadmiernie używający progresji i repetycji”, pisał o Brucknerze Piotr Deptuch. Jego monumentalne, archaizujące symfonie, z których każda istnieje w kilku nierzadko diametralnie różnych wersjach, za życia twórcy nie cieszyły się powodzeniem. I dziś dorobek Brucknera nie należy do ścisłego kanonu filharmonicznego, zwłaszcza w Polsce, tym większą atrakcję stanowi każde wykonanie którejś z jego symfonii.
Zerowa Brucknera powstała w 1869 roku między Pierwszą a Drugą. Kiedy kompozytor przedstawił partyturę Ottonowi Dessoffowi, dyrygentowi Filharmoników Wiedeńskich, ten po przejrzeniu pierwszej części miał zapytać: „Gdzie jest główny temat?”. Zdruzgotany tą opinią Bruckner schował swoje dzieło do szuflady, skąd po blisko 30 latach - przy okazji przeprowadzki - wydobył je i na karcie tytułowej napisał: „nieważna”, „kompletnie bezwartościowa”, „anulowana”. Trzykrotnie skreślił również symbol „Ø”; - stąd właśnie przydomek dzieła Die Nullte (Symfonia „Zerowa”), który nie odnosi się wszakże do chronologii, lecz do wartości artystycznej.
Czy wykonana po raz pierwszy dopiero w 1924 roku symfonia jest rzeczywiście tak zła, jak chciał tego jej autor? Bynajmniej. Nawet jeśli ta Brucknerowska sierota nieco rozchodzi się w formalnych szwach i w zbyt wielu miejscach brzmi jak kreślone niepewną jeszcze ręką szkice do III Symfonii (tak, są między tymi utworami liczne podobieństwa), to ma swój niepodważalny urok i wiele świetnych, tak charakterystycznych dla Brucknera momentów, z czytelnymi aluzjami do Wagnera i pierwszorzędnym kontrapunktem w finale.
Izabela Buchowska - wiolonczelaJest absolwentką uczelni muzycznych w Polsce, Niemczech i USA. Ostatni semestr studiów spędziła jako gościnna artystka w nowojorskiej Juilliard School. Jako solistka i kameralistka występowała na wszystkich kontynentach oprócz Australii i Antarktydy. Grała między innymi w Hong Kongu, Japonii, USA, Indiach, Wietnamie, Chile, Argentynie, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Grecji, Hiszpanii, Francji, Rosji, Norwegii, Szwecji, Niemczech, we Włoszech, na Sri Lance, Bermudach, Karaibach i Taiwanie.
W listopadzie 2014 roku nakładem firmy Dux ukazała się jej debiutancka płyta Polish Music for Cello and Piano, którą nagrała z pianistą Jakubem Tchorzewskim w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach. Płyta została znakomicie przyjęta przez uznanych krytyków w Polsce i za granicą. Kilka lat później ukazała się płyta zespołu Cello 2 Cello z muzyką łączącą klasyczną wirtuozerię z muzyką rozrywkową na wiolonczelach akustycznych i elektrycznych. Jako wokalistka i wiolonczelistka jest w obsadzie musicalu „Once” w Teatrze Muzycznym w Toruniu.
W październiku 2017 roku z pianistką Barbarą Drążkowską została zaproszona przez Instytut Adama Mickiewicza do wykonania serii koncertów w Moskwie, gdzie koncertowała też jako solistka z orkiestrą. Kilkakrotnie została zaproszona do Bangladeszu, gdzie wraz z czołowymi muzykami scen ponad 20 krajów z całego świata brała udział w muzycznym programie Wind of Change telewizji Gaan Bangla. Izabela często pojawia się jako wiolonczelistka w programach telewizyjnych i radiowych, nagrywa też muzykę do filmów i seriali TV. Koncertuje również na specjalnie dla niej zaprojektowanej wiolonczeli elektrycznej i na wiolonczeli amplifikowanej.
Współpracowała z wieloma orkiestrami, m.in. Chelsea Symphony, Orkiestra Musica Viva w Moskwie, Kammerorchester Luebeck, Schleswig-Holstein Festival Orchestra oraz z polskimi orkiestrami symfonicznymi. Jako kameralistka koncertuje w różnych składach, wielokrotnie nagrywała muzykę do teatru, radia i telewizji. Muzyka współczesna stanowi dużą część jej repertuaru, często dokonuje prawykonań utworów młodych polskich kompozytorów, z których wiele jest jej dedykowanych.
Izabela Buchowska występowała podczas znaczących festiwali muzycznych, m.in. Emanacje (Małopolska), International Chopin & Friends Festival w Nowym Jorku, Strefa ciszy (Warszawa), Brahms Festival, Poznańska Wiosna Muzyczna, Schleswig-Holstein Festival w Niemczech, Rudersdal Sommerkoncerter (Dania). Gościła w wielu słynnych salach koncertowych, takich jak Carnegie Hall/Isaac Stern Auditorium, Merkin Concert Hall (Nowy Jork), Auditorium Parco della Musika (Rzym).
Jest laureatką wielu nagród i stypendiów. Niektóre z nich to: nagroda „Talent Roku” w kategorii antycznej muzy Euterpe, stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wygrana w prestiżowym konkursie na roczne stypendium Rządu Niemieckiego DAAD, nagroda Foerderer Gesselschaft der Musikhochschule Luebeck, stypendium artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego, Rotary Clubu, Instytutu Adama Mickiewicza i Prezydenta Miasta Olsztyn.
Lekcje gry na wiolonczeli rozpoczęła w wieku lat jedenastu w Olsztynie, a następnie kształciła się na uczelniach w Poznaniu, Lubece i Nowym Jorku. Ogromną rolę w jej edukacji muzycznej odegrał prof. Kazimierz Michalik, u którego uczyła się przez wiele lat. Jest absolwentką Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu, gdzie studiowała pod kierunkiem prof. Stanisława Pokorskiego i dra Tomasza Lisieckiego, studiów podyplomowych w Musikhochschule Lübeck (Niemcy) w klasie prof. Ulfa Tischbirka oraz studiów profesjonalnych w Mannes College of Music (Nowy Jork) w klasie światowej sławy wiolonczelistki, prezydent Violoncello Society w Nowym Jorku, prof. Barbary Stein-Mallow. Swoje umiejętności doskonaliła również na kursach mistrzowskich, współpracując z tak wybitnymi osobowościami, jak: Baruch Arnon, Andrzej Bauer, Colin Carr, Lynn Harrel, Roman Jabłoński, Grzegorz Kurzyński, Kazimierz Michalik, Edna Michell, Tomasz Strahl, Paul Tobias czy James Tocco.
Szymon Stec - dyrygentDyrygent, doktor sztuk muzycznych, nauczyciel akademicki Wydziału Dyrygentury, Jazzu, Edukacji Muzycznej i Muzyki Kościelnej w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, gdzie prowadzi własną klasę dyrygentury. Jest także prezesem Fundacji Aulos, dyrektorem artystycznym zespołów projektowych: Sinfonia Cuiavia i Kopernikańskiej Orkiestry Symfonicznej. Dyrygent orkiestry symfonicznej i dętej w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st. im. F. Chopina w Olsztynie.
Szymon Stec uzyskał w 2019 roku tytuł doktora sztuki w dziedzinie sztuk muzycznych, dyscyplinie artystycznej dyrygentura. W 2015 roku ukończył dyrygenturę symfoniczno-operową w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku (w klasie prof. dr hab. Elżbiety Wiesztordt-Sulecińskiej). Ponadto odbył roczne stypendium w wiedeńskim Universität für Musik und darstellende Kunst w zakresie sztuki dyrygenckiej. Jest także absolwentem Podyplomowych Studiów z Zarządzania Kulturą w strukturach Unii Europejskiej, które ukończył z wyróżnieniem (Polska Akademia Nauk).
Szymon Stec jest czterokrotnym laureatem międzynarodowych przesłuchań dyrygenckich. Kilkukrotnie występował w roli dyrygenta podczas Pärnu Music Festival - festiwalu, któremu międzynarodową rangę nadają występujący na nim artyści światowej sceny muzycznej (m.in. Hilary Hahn, Steven Isserlis, Alexander Toradze, Arvo Pärt). Jego umiejętności, pasja oraz muzykalność zostały docenione również przez maestro Neeme Järviego, który zaprosił go do poprowadzenia koncertu i powierzył mu wykonanie V Symfonii Gustava Mahlera. Poza Polską do tej pory współpracował z zespołami m.in. w Austrii, Holandii, USA, Chile, na Łotwie, w Estonii i Niemczech.
Swoje umiejętności doskonalił podczas mistrzowskich kursów z takimi dyrygentami, jak: Gennady Rozhdestvensky, Paavo Järvi, Neeme Järvi, Leonid Grin, Colin Metters oraz Jacek Kaspszyk.
Za swoje działania artystyczne i organizacyjne został dwukrotnie uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego nagrodą za wybitne osiągnięcia artystyczne. Jest także laureatem stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a także, kilkakrotnie, Stypendium Artystycznego Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego i Stypendium Kulturalnego Prezydenta Miasta Torunia. Wśród jego wyróżnień należy także wymienić stypendium Prezydenta Miasta Gdańska „Młody Gdańszczanin” oraz Stypendium Rektora dla najlepszych studentów, które otrzymywał przez cały czas trwania studiów.
Wśród zespołów, z którymi do tej pory współpracował, należy wymienić: Philips Symphony Orchestra (USA), Philadelphia City Orchestra (USA), National Symphony Orchestra of Chile, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej im. F. Nowowiejskiego, Elbląska Orkiestra Kameralna, Kopernikańska Orkiestra Symfoniczna, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Gorzowskiej, Estonian Youth National Symphony Orchestra, VU-Orkest Amsterdam, Pärnu Music Festival Symphony Orchestra, Estonian Academy of Music and Theatre Sinfonietta, Orkiestra Symfoniczna Uniwersytetu Muzycznego w Wiedniu, Silven Symphony Orchestra, Sinfonia Cuiavia, Järvi Academy Symphony Orchestra, Polska Filharmonia Sinfonia Baltica w Słupsku, Polska Filharmonia Kameralna Sopot, Orkiestra Fundacji Aulos, Toruńska Orkiestra Symfoniczna, Järvi Academy Youth Orchestra, Pro Arte Orchester Wien, Philips Wind Ensemble.
Bartosz Smorągiewicz - kompozytorUkończył klasę saksofonu jazzowego na Akademii Muzycznej w Würzburgu (Hochschule für Musik Würzburg) w klasie prof. Leszka Żądło oraz klasę kompozycji prof. Chrisa Beiera. Studiował również w klasie klarnetu prof. Zdzisława Nowaka Akademii Muzycznej w Poznaniu.
Jednym z jego wielu osiągnięć jest wygrana w konkursie amerykańskiej organizacji Meet The Composer, w wyniku której otrzymał grant na realizację projektu kompozytorskiego „Diaspora Crossings”, sfinalizowanego serią koncertów w Nowym Jorku. Otrzymał pierwszą nagrodę w IV i trzecią nagrodę w VII Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. Krzysztofa Komedy w Słupsku. Podczas studiów w Niemczech dwukrotnie został laureatem stypendium fundacji Leni Geisler Stiftung.
Otrzymał zamówienia na skomponowanie muzyki dla różnych festiwali muzycznych. Na dziesiątą rocznicę powstania International Chopin & Friends Festival (Nowy Jork) stworzył utwór wykonany następnie przez kwintet klarnetowy do instalacji multimedialnej. Z MKiDN otrzymał dofinansowanie na „Rozrywkowe mazurki” na skrzypce i wiolonczelę w ramach priorytetu Kolekcje - Zamówienia Kompozytorskie, realizowanego przez IMiT - prawykonanie odbyło podczas festiwalu Emanacje. Jest również laureatem stypendium MKiDN „Kultura w sieci”. Komponował i aranżował muzykę do filmów i seriali: Stulecie winnych, Wszystko przed nami, Dom pod dwoma orłami, Polot, Bez skrupułów, Dom wariatów, Kruk czorny woron nie śpi, Pogrom 1905. Napisał muzykę do sztuk teatralnych Ósmy cud świata oraz Piękna i bestia w Teatrze Powszechnym w Radomiu, a także do przedstawień Olsztyńskiego Teatru Tańca nie-Uprzejmość w Oprze oraz MOA. Zaaranżował i skomponował muzykę do koncertu telewizyjnego z okazji 100-lecia Bitwy Warszawskiej.
Jego jazzowe kompozycje i aranżacje wykonywały Big Band Konglomerat, 3275kg Orchestra, Filharmonia Warmińsko-Mazurska, Würzburger Jazz Orchestra, Big Band Akwarium, Big Band Uniwersytetu Muzycznego w Warszawie, Big Band Akademii Muzycznej w Poznaniu oraz Big Band Hochschule für Musik Würzburg, Score Jazz Orchestra z Holandii, Big Band Aachen, Filharmonia Belgorod w Rosji. Kompozycje kameralne i solowe Bartosza Smorągiewicza wykonywane były na Teheran International Contemporary Music Festival, Poznańskiej Wiośnie Muzycznej, Festiwalu Emancje w Dębnie, Festiwalu Strefa Ciszy w Łazienkach Królewski w Warszawie, Janowieckich Interpretacjach Muzyki, Falenickich Koncertach Letnich w Warszawie czy Festiwalu Telemannowskim w Żarach oraz Audio Stage w Warszawie.
Jako jedna z kilkunastu osób z całego świata został zaproszony do udziału w legendarnych warsztatach kompozytorskich założonych przez Boba Brookmayera, a obecnie kontynuowanych przez Jima McNeelyego BMI Jazz Composers’ Workshop, odbywających się w Nowym Jorku.
Jako multiinstrumentalista (saksofonista, klarnecista i flecista) występował w Europie, Stanach Zjednoczonych i w Japonii. Koncertował na licznych festiwalach: Tokio Jazz Festival, International Chopin and Friends Festival (Nowy Jork), Jazz Jamboree, Folk Blues & Rock Festival w Czechach, Rokov Festival na Białorusi, Bayerisches Weekend in Regensburg, Heilbronne Jazztage, Würzburger Giterrentage, Django Festival in Burgthann, Jazztage Gaggenau w Niemczech, Festiwal Mniejszości Narodowych w Warszawie, Festiwal Muzyka Świata w Warszawie, Jazz w Parku Dreszera w Warszawie, Staromiejskie Koncerty Jazzowe i Kameralne w Poznaniu, Manu Summer Jazz Sundays w Łodzi, Festiwal Telemannowski w Żarach, Tauron Nowa Muzyka w Katowicach, Festiwal Filmu i Sztuki Dwa Brzegi w Kazimierzu Dolnym, Festiwal Sztuki Naiwnej w Katowicach, Festiwal Goodfest Polish New Music w Dębicy, Europejski Stadion Kultury w Rzeszowie, Emanacje, Chopin na Krakowskim Przedmieściu, Seifert Competition w Krakowie, Red Bull Music Academy Warszawa, Dzieżgońskie Spotkania z Old Jazzem, Strefa Ciszy w Łazienkach Królewskich, Letnia Akademia Jazzu w Łodzi, Jazz na Kresach w Zamościu, Festiwal Filmowy NNW w Gdyni, Festiwal Zbliżenia Kultur „Melodie Bożych Trąb” w Łochowie, Puls Wolności Warszawa, Jazz nad Niegocinem, Kemerynki w Koszalinie, Wjazd Króla, Audio Stage, Lubliner Festival, Piątki z Jazzem we Wrześni, Festiwal Trzech Kultur.
W sierpniu 2017 roku ukazała się płyta z jazzowymi kompozycjami Bartosza Smorągiewicza Hustle & Bustle, a w 2021 roku - płyta z muzyką do spektaklu Olsztyńskiego Teatru Tańca nie-Uprzejmość w Oprze.
Współpracował z wieloma słynnymi artystami, takimi jak: Dave Douglas, Leszek Możdżer, Andy Sheperd, Kayah, Monika Brodka, Wojciech Waglewski, Jerzy Kornowicz, Milo Kurtis, Krzysztof Knittel, Agata Zubel, Natalia Sikora, Dariusz Stachura, Jim McNeely, Hans Peter Salentin, Leszek Żądło, Mike Svoboda, Ryszard Borowski, Krzysztof Przybyłowicz, Rafał Grząka, Zbigniew Wrombel, Steve Hunt, Maciej Fortuna, Marcin Masecki, Krzysztof Gradziuk, Izabela Buchowska, Paweł Pańta, Józef Eliasz, Michał Jaros, Krzysztof, Lenczowski, Kuba Kujawa, Andrzej Święs, Miłosz Oleniecki, Jan Stokłosa, Lewis Robinson, Christian Fabian, John Blair, Rehan Syed, Harald Oeler, Bertram Oeler, Max Ludwig, Felix Himmler, Markus Geiselhart, Sylwia Bialas, Nobuko Miyazak, Emi Inaba, Patryk Piłasiewicz, Piotr Wrombel, Katarzyna Stroińska, Wacław Zimpel, Paweł Postaremczak, Dorota Samsel, Maciej „Tryfonidis” Bielawski, Waldemar Franczyk, Maciej Wojcieszuk, Mark Sheperd.
Zapraszamy!
Sieć „Dziedzictwo Kulinarne Warmia Mazury” rozrasta się...
