Filharmonia Warmińsko-Mazurska w Olsztynie zaprasza w piątek (18.03), o godzinie 19.00 na koncert symfoniczny. Filharmonia w geście solidarności, podobnie jak wiele polskich instytucji muzycznych, wykonuje podczas swoich koncertów hymn Ukrainy. Dodatkowo w tym tygodniu orkiestra filharmonii przyłącza się do inicjatywy Światowej Federacji Muzyków FIM. Z inicjatywy dyr. Macieja Puto zrodził się pomysł, by 18 marca (lub w okolicach tej daty, jeśli w piątek nie jest planowane wydarzenie) zespoły polskich filharmonii i oper na początku wieczoru zagrały liryczną „Melodię” Miroslava Skoryka.
Wystąpią:» Mariusz Smolij - dyrygent
» Mateusz Markiewicz - puzon (Nagroda Specjalna IV Międzynarodowego Konkursu Instrumentów Dętych Finalis 2019; koncert solowy z orkiestrą Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej im. Feliksa Nowowiejskiego w Olsztynie)
» Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej.
W programie:
» Maurice Ravel - Nagrobek Couperina / Le Tombeau de Couperin
» Henri Tomasi - Koncert na puzon
» Georges Bizet - I Symfonia C-dur
» Myroslav Skoryk - Melodia.
Bilety w cenie: 30 | 40 zł do nabycia w kasie biletowej Filharmonii czynnej od poniedziałku do piątku w godz. 10-17 oraz godzinę przed wydarzeniem a także na stronie: www.bilety.filharmonia.olszyn.pl
Ten wieczór muzyki francuskiej rozpocznie się jednym z najsłynniejszych utworów Maurice’a Ravela, nawiązującym do muzyki baroku, a zakończy rzadko wykonywaną w Polsce młodzieńczą symfonią Georgesa Bizeta, autora Carmen - jednej z najpopularniejszych opery wszech czasów. Pomiędzy tymi utworami zaś zabrzmi uroczy, XX-wieczny koncert na instrument, któremu nieczęsto powierzana jest partia solowa - puzon.
Puzon ma bardzo długą tradycję - używany był już średniowieczu i renesansie, kiedy szczególnie często łączono go z głosami wokalnymi. Z jednej strony to bodaj najlepiej „śpiewający” instrument z całej grupy blaszanej, z drugiej zaś można było na nim grać w skali chromatycznej w przeciwieństwie do naturalnych trąbek czy rogów. Do orkiestry symfonicznej trafił dość późno, a jako instrument solowy do dziś jest prawdziwą rzadkością. Puzon dowartościował francuski twórca Henri Tomasi, autor całej serii koncertów na rozmaite instrumenty dęte. Koncert na puzon z 1957 roku od pierwszych dźwięków urzeka melodyjnością i wdziękiem, subtelnym i eleganckim liryzmem oraz bogatą, kolorową instrumentacją. Puzon ukazany został zarówno jako instrument liryczny, jak i wirtuozowski. Czar, jaki roztacza ta muzyka przywodzi na myśl twórczość Ravela, a finałowy taneczny tambourin odwołuje się do barokowych suit. Zupełnie jak Maurice Ravel w Nagrobku Copuerina.
Dzieło to powstało w 1917 roku, a Ravel poświęcił je pamięci przyjaciół poległych na froncie I wojny światowej. Tego rodzaju muzyczne nagrobki powstawały wręcz masowo, szczególnie we Francji, w epoce baroku. Utrzymane były zwykle w charakterze stylizowanego, dostojnego tańca, jak chaconne czy passacaglia. Ravel nawiązał do tej tradycji, ale stworzył całą sześcioczęściową suitę fortepianową (później cztery części zorkiestrował), która odnosi się bardziej do francuskiej muzyki barokowej w ogóle, niż konkretnie do twórczości Couperina. Co to jednak w tym przypadku oznacza? Przecież nie ma tu żadnych prostych stylizacji, chodzi raczej o wykorzystanie dawnych form i technik oraz takie cechy muzyki francuskiej, jak wyrafinowane brzmienie, bogate zdobnictwo, zmysłowość, nastrojowość, taneczne rytmy. Nagrobek jest muzyką w pełni nowoczesną, w której szczególną uwagę zwraca genialna instrumentacja - orkiestra jest niewiele większa od mozartowskiej, ale efekty okazują się zniewalająco barwne.
Również I Symfonia C-dur Georgesa Bizeta jest w dużym stopniu utworem odwołującym się do przeszłości. Nic dziwnego: 17-letni kompozytor pisał ją w 1855 roku w czasie studiów w Konserwatorium Paryskim w klasie Charlesa Gounoda. Słuchać w niej wyraźnie fascynację Mozartem, Mendelssohnem czy Schubertem. Sam kompozytor symfonii nie doceniał i po prostu o niej zapomniał, dlatego przez kilkadziesiąt lat nie istniała w repertuarze. Dopiero w latach trzydziestych XX wieku Douglas Charles Parker, biograf Bizeta, pokazał manuskrypt utworu słynnemu dyrygentowi Feliksowi Weingartnerowi, który poprowadził jego wykonanie w Bazylei. Od tego czasu symfonia weszła do żelaznego repertuaru filharmonicznego i uznawana jest (słusznie!) za bardzo udane dzieło autora Poławiaczy pereł. Dzięki swojej melodyjności, lekkości, dość skąpej fakturze, być może nawet pewnego rodzaju młodzieńczej naiwności wydaje się prosta, w rzeczywistości jednak stanowi nie lada wyzwanie dla każdego dyrygenta i każdej orkiestry, tak jak dzieła Mozarta, Rossiniego czy Mendelssohna.
Mariusz Smolij - dyrygentJest jednym z najwybitniejszych dyrygentów swojego pokolenia, prowadzących orkiestry w Stanach Zjednoczonych i Europie. Opinię tę potwierdzają zarówno krytycy muzyczni po obu stronach Atlantyku, jak i American Symphony Orchestra League. Ta prestiżowa organizacja z siedzibą w Nowym Jorku, zrzeszająca wszystkie orkiestry symfoniczne w Ameryce Północnej wyróżniła jego nazwisko na prestiżowej liście najwybitniejszych mistrzów batuty.
W wyniku zwycięstw w szeregu poważnych konkursach, Mariusz Smolij od wielu lat związany jest stałymi kontraktami z wybitnymi instytucjami muzycznymi w USA. Dyrygował ponad 130 orkiestrami w 27 krajach na czterech kontynentach, występował na najbardziej prestiżowych estradach koncertowych świata, m.in. w nowojorskiej Carnegie Hall, nowojorskim Lincoln Center, Kimmel Center w Filadelfii, ABC Hall w Johannesburgu, Narodowym Centrum Kultury w Pekinie, Concertgebouw w Amsterdamie, Tonhalle w Zurichu, Salle Gaveau w Paryżu oraz narodowych centrach kulturalnych Polski, Czech, Słowacji, Bułgarii, Serbii, Cypru, Niemiec, Austrii, Węgier, Włoch, Meksyku, Kolumbii, Boliwii, Chin oraz Korei Południowej.
Na liście prowadzonych przez niego orkiestr znajdują się między innymi: Atlanta Symphony Orchestra, Detroit Symphony Orchestra, Houston Symphony, Rochester Philharmonic, New Jersey Symphony Orchestra, Indianapolis Symphony, Indianapolis Chamber Orchestra, Orchestra of the Lyric Opera Chicago, Omaha Symphony Orchestra, Missouri Symphony, St. Louis Philharmonic, Symphony of Nova Scotia (Kanada), Johannesburg Philharmonic Orchestra (RPA), Jerusalem Symphony, Israel Symphony Orchestra, Israel Chamber Orchestra, Rotterdam Chamber Orchestra, Orchestra da Camera Fiorentina, Orchestra Teatro Olimpico Vicenza, Orchestra di San Remo, Orchestra Sinfonica Lecce (Włochy), Orchestre Lamoureux Paris (Francja), Bern Sinfonieorchester, Sinfonieorchester Basel (Szwajcaria), Bergishe Symphoniker, Kiel Philharmonie (Niemcy), Staatsorchester Frankfurt, Budapest Symphony Orchestra, Filharmonia Narodowa w Warszawie, Sinfonia Varsovia, Bułgarska Filharmonia Narodowa w Sofii, Serbska Filharmonia Narodowa w Belgradzie, Narodowa Filharmonia Boliwii, Kolumbii, Meksyku.
Artysta nagrywał dla firm płytowych Hungaroton, Universal Poland oraz Narodowego Radia USA (NPR). Od 2004 roku regularnie współpracuje z międzynarodową wytwórnią Naxos, w której wydał 12 płyt. Na wielu z nich znalazły się światowe premiery fonograficzne. Wydane przez tę firmę albumy z muzyką Andrzeja Panufnika, nagrane wspólnie z Polską Orkiestrą Kameralną, były wyróżnione w Londynie przez „Evening Standard” oraz doskonale ocenione przez wielu krytyków w Europie Zachodniej i USA. Płyta zarejestrowana z Filharmonią Poznańską poświęcona była muzyce Tadeusza Szeligowskiego, zaś na siedmiu ostatnich znalazły się dzieła z kompozytorów węgiersko-amerykańskich (M. Rozsa, E. Zador), nagrane z Budapeszteńską Orkiestrą Symfoniczną. Rejestracja muzyki Grażyny Bacewicz z Capella Bydgostiensis otrzymała w 2015 roku nagrodę Fryderyk i doskonałe recenzje międzynarodowych krytyków. Dwa ostatnie CD były poświęcone muzyce polskiej, dziełom Romualda Twardowskiego oraz Ignacego Jana Paderewskiego. W roku 2021 dyrygent nagrodzony został tzw. „American Prize” przyznawaną w Stanach Zjednoczonych za najwybitniejsze wykonania koncertowe muzyki symfonicznej.
W Polsce Mariusz Smolij często współpracuje z Polską Orkiestrą Kameralną oraz orkiestrą Sinfonia Varsovia, z którą dokonał szeregu nagrań (Naxos, CD Accord), i którą prowadził podczas tournée koncertowych w Japonii, Francji oraz USA. Artysta dyrygował gościnnie większością polskich zespołów filharmonicznych i radiowych, m.in. Filharmonią Narodową w Warszawie podczas Forum Lutosławskiego. W latach 2002-2004 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Wrocławskiej oraz Festiwalu Wratislavia Cantans. Od 2016 do 2019 roku był dyrektorem artystycznym Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej, obecnie jest dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu i Konkursu Skrzypcowego im. Karola Lipińskiego w Toruniu.
W Stanach Zjednoczonych pełni funkcję dyrektora artystycznego orkiestry kameralnej Riverside Symphonia w New Jersey oraz Acadiana Symphony Orchestra w Louizjanie. W latach 1994-1997 był drugim dyrygentem New Jersey Symphony Orchestra, a od 2000 do 2003 rok, na zaproszenie Christopha Eschenbacha, pracował jako stały dyrygent w Houston Symphony Orchestra. Pomiędzy 1996 a 2000 rokiem piastował stanowisko profesora dyrygentury na Northwestern University w Chicago - Evanston, będąc w tym czasie najmłodszym wykładowcą dyrygentury pośród wszystkich czołowych uczelni amerykańskich. Jest wysoce poszukiwanym pedagogiem, prowadził międzynarodowe kursy m.in. w Czechach, Słowacji, Stanach Zjednoczonych, Chinach, Korei Południowej, Polsce oraz Zurichu (Szwajcaria). Od 2009 roku artysta jest również gościnnym profesorem i dyrygentem uniwersytetu muzycznego w Tianjin (Chiny).
Dyrygent podczas wieloletniej kariery artystycznej zdobył szerokie uznanie za kreatywność programową, podnoszenie poziomu artystycznego pracujących z nim orkiestr oraz kunszt pedagogiczny i umiejętności popularyzacji muzyki. W roku 2019 otrzymał Krzyż Komandorski nadany przez prezydenta RP za szerzenie kultury polskiej za granicą.
Mariusz Smolij jest absolwentem Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie skrzypiec. Wraz z założonym przez siebie Kwartetem Smyczkowym im. K. Pendereckiego, wyjechał do USA. Kontynuował tam studia m.in. w prestiżowej Eastman School of Music w Rochester, w stanie Nowy Jork. W 1998 roku z ramienia tej instytucji otrzymał stopień doktorski.
Mateusz Markiewicz - puzonArtysta urodził się w 2002 roku w Szczecinku, gdzie ukończył Szkołę Muzyczną I i II stopnia im. Oskara Kolberga, jest także absolwentem Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych im. Stanisława Moniuszki w Bielsku-Białej. Obecnie studiuje na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. dra hab. Zdzisława Stolarczyka.
Mateusz Markowicz jest laureatem wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów. Zdobył m.in. Grand Prix w Ogólnopolskim Konkursie Muzycznym CEA w kategorii Puzon (Radom 2021), Grand Prix i I miejsce w Międzynarodowym Konkursie Interpretacji dla Instrumentów Dętych w Brnie (2019), I miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Muzycznym CEA w kategorii Kameralne Zespoły Dęte w Kielcach (2019), I miejsce w XIII Międzynarodowym Konkursie Instrumentów Dętych we Wrocławiu (2019), I miejsce w IV Międzynarodowym Konkursie Instrumentów Dętych Finalis (2019), I miejsce w Międzynarodowym Konkursie „Instrumenty Dęte” w Jastrzębiu-Zdroju (2018), I miejsce w XVI Międzynarodowym Konkursie Interpretacji Muzycznej „Pro Bohemia” w Ostrawie (2018), I miejsce w XXIV Śląskim Konkursie Instrumenty Dęte w Dąbrowie Górniczej (2017), I miejsce w XXV Poznańskim Konkursie Instrumentów Dętych Blaszanych w Poznaniu (2017), I miejsce w II Ogólnopolskim Konkursie Puzonistów i Tubistów im. Pawła Waloszczyka w Bytomiu (2016).
Młody muzyk brał udział w projekcie Amber Youth Orchestra - Stars and Planets, który zakończył się serią koncertów w Filharmonii Koszalińskiej „Młodzi Artyści Miastu”, w Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, w Filharmonii Koszalińskiej, a także w Fontane-Haus w Berlinie (2018). W tym samym roku uczestniczył w koncertach z Amber Youth Orchestra na Festiwalu FIJO 2018 w Alicante w Hiszpanii. Puzonista występował także z wieloma orkiestrami szkolnymi. Otrzymał stypendium na udział w warsztatach orkiestrowych i kameralnych w Lake Luzerne w Stanach Zjednoczonych Luzerne Music Center, stypendium Burmistrza Miasta Szczecinka, stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia artystyczne, a także stypendium programu „Młoda Polska”.
Uczestniczył ponadto w kursach mistrzowskich w ramach Międzynarodowych Warsztatów Instrumentów Dętych w Szczecinku, Letniej Akademii Instrumentów Dętych Blaszanych Vincent Bach Masterclass w Opolu, Warsztatów Orkiestrowych „Amber Youth Orchestra” w Koszalinie, Letniej Akademii Instrumentów Dętych Blaszanych w Kaliszu, Warsztatów Orkiestrowych w „Luzerne Music Center” - Lake Luzerne w Stanach Zjednoczonych.
Zapraszamy!
Kolejna transmisja z Metropolitan Opera w sobotę w filhar...
