Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

Poznaliśmy zwycięzców siódmej edycji „Nagrody im. prof. Janiny Wengris”, przyznawanej przez Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego. Tegorocznymi laureatami konkursu zostali: Bernard Czerwiński - nauczyciel z Biskupca i Fundacja Albatros z Bukwałdu.

Ideą zrodzonej w 2014 roku inicjatywy przyznawania Nagrody im. prof. Janiny Wengris, jest wspieranie postaw proekologicznych, propagowanie działań i rozwiązań przyczyniających się do ochrony i zmniejszenia zagrożenia środowiska naturalnego.

- Cieszę się, że coraz częściej mieszkańcy Warmii i Mazur oraz nasze instytucje angażują się w działania zmierzające do odpowiedzialnego korzystania z zasobów naturalnych i ochrony środowiska. Ta tendencja jest spójna ze staraniami samorządu, który na co dzień realizuje politykę ochrony środowiska na szczeblu regionalnym - mówi Gustaw Marek Brzezin, marszałek województwa. - Naszym obowiązkiem jest bowiem dążenie do zrównoważonego rozwoju oraz ochrona jakości i integralności środowiska naturalnego. Pozostawiając przyszłym pokoleniom korzyści płynące z tego bogactwa.

W konkursie przyznawane są dwie nagrody - osobno dla osób fizycznych i dla podmiotów zbiorowych, których działalność jest ściśle związana z kształtowaniem postaw ekologicznych na obszarze województwa warmińsko-mazurskiego. Wnioski corocznie mogą składać koła i oddziały stowarzyszeń naukowo-technicznych, stowarzyszenia, fundacje, organizacje społeczne, spółki (osobowe lub kapitałowe), jednostki sektora finansów publicznych, jak również osoby fizyczne.

W siódmej edycji Nagrody im. prof. Janiny Wengris kapituła konkursowa uhonorowała Bernarda Czerwińskiego oraz Fundację Albatros.

» Bernard Czerwiński - dyplomowany nauczyciel, zatrudniony w Szkole Podstawowej nr 3 im. Orła Białego w Biskupcu. Na jego dokonania w zakresie ochrony środowiska składa się organizacja, promocja oraz pełnienie roli opiekuna grup uczniów w licznych projektach i konkursach o tematyce ekologicznej. Kapituła doceniła jego wyjątkową aktywność i zaangażowanie, a także różnorodność dziedzin przyrodniczych, w ramach których aktywizował młodzież do działania. Za swoją działalność i uzyskiwanie licznych dotacji oraz certyfikacji w zakresie ekologii dla szkoły otrzymał wiele nagród i wyróżnień.

» Fundacja Albatros - działalność koncentruje się na trzech celach - leczeniu dzikich ptaków i rozwijaniu ośrodków rehabilitacji dzikich zwierząt, edukacji ekologicznej i organizacji wolontariatu przyrodniczego, w tym organizacji interwencji w ratowaniu rannych ptaków. Od 2009 zainicjowała i zrealizowała wiele projektów związanych z ochroną przyrody. Przy siedzibie, która znajduje się w Bukwałdzie (powiat olsztyński), funkcjonuje Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Dzikich, gdzie leczone są ranne i chore ptaki. Osobniki, które ze względu na swój stan zdrowia, nie mogą wrócić na wolność, zostają mieszkańcami Ptasiej Akademii, w której odbywają się zajęcia edukacyjne. Fundacja od początku działalności pracuje nad wykorzystaniem potencjału społecznego w usprawnieniu pomocy dzikim zwierzętom. Osoby zaangażowane w działalność stanowią grupę pasjonatów i idealistów.

Kilka słów o Janinie Wengris:

Janina Wengris - urodziła się 5 sierpnia 1907 r. w Omsku na Syberii. 1 września 1946 r. została zatrudniona na stanowisku profesora kontraktowego zoologii i entomologii w Państwowej Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie. Po likwidacji szkoły i przeniesieniu się jej pracowników do nowo utworzonej Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, 1 września 1950 r., dr Janina Wengris rozpoczęła pracę na stanowisku profesora kontraktowego i kierownika katedry na Wydziale Zootechnicznym. W Wyższej Szkole Rolniczej, a następnie Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie prof. Janina Wengris pracowała nieprzerwanie aż do przejścia na emeryturę w 1977 r. W 1964 r. otrzymała tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego.

Podczas swojej wieloletniej pracy na olsztyńskiej uczelni pełniła wiele funkcji: w latach 1955-1956 prodziekana Wydziału Zootechnicznego oraz w latach 1956-1959 prorektora ds. nauki. Od 1956 r. do 1977 r. była redaktorem zeszytów naukowych ART serii „Zootechnika”. Była wieloletnim członkiem senatu akademickiego, rady naukowej Biblioteki Głównej oraz Instytutu Biologii Stosowanej. W latach 1970-1977 pełniła funkcję wicedyrektora ds. naukowych w Instytucie Hydrobiologii i Ochrony Wód. Za wybitne osiągnięcia w pracy naukowej i dydaktycznej uhonorowana licznymi odznaczeniami.