(fot. mat. pras.)
Mianem transportu ADR określa się przewóz różnego rodzaju niebezpiecznych substancji, w tym m.in. łatwopalnych, wybuchowych, żrących, promieniotwórczych czy groźnych pod względem epidemiologicznym. Jakie obowiązki ciążą na przewoźniku ADR i z czego one wynikają?
Umowa ADR
ADR, czyli umowa europejska w kwestii międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych została podpisana w Genewie w 1957 roku, a Polska ratyfikowała ją w 1975 roku. Jest to akt prawny, który w sposób kompleksowy mówi o wszystkich obowiązkach nadkładanych na podmioty przewożące towary niebezpieczne. Aby mieć pewność, że wszelkie regulacje są jak najnowocześniejsze i dostosowane do potrzeb obecnego rynku, ADR aktualizuje się co dwa lata. Obecnie korzystamy z umowy nowelizowanej w 2019 roku, a następna pojawi się w roku 2021.
Jakie towary kwalifikują się do transportu ADR?
Pełna lista tego rodzaju wyrobów znajduje się właśnie w wyżej wskazanej umowie. Wśród nich wskazać można między innymi akumulatory, paliwa, azbest, czy butle z gazem itd. W każdym przypadku
firma spedycyjna zajmująca się organizacją takiego transportu ma obowiązek zapewnić szczególne warunki przewozu. Chodzi nie tylko o zapewnienie bezpieczeństwa samego transportu, ale również (a może przede wszystkim) otoczenia - ludzi i środowiska naturalnego. Wypadek pojazdu przewożącego na przykład silniki i ich zapłon niosłyby szereg negatywnych konsekwencji dla najbliższej miejscu wypadku natury.
Zasady dla przewozu towarów niebezpiecznych
Umowa ADR określa bardzo szczegółowo reguły, jakie obejmują transport drogowy towarów niebezpiecznych. Przepisy te dotyczą między innymi maksymalnych ilości produktów, jakie mogą być przewożone w jednym ładunku, a także obowiązek ich dokładnego wymienienia (ilościowo) w dokumencie przewozowym.
Każdorazowo, spedycja drogowa obejmuje obowiązek sprawdzenia, czy dany towar w ogóle został dopuszczony do tego rodzaju transportu. To oznacza, że w przypadku kontroli, to na przewoźniku leży obowiązek udowodnienia, że towary znajdujące się w pojeździe mogą być legalnie przewożone drogami publicznymi. Jeśli natomiast okaże się, że nie ma racji - to firma spedycyjna, nie właściciel towaru, ponosi odpowiedzialność za złamanie przepisów.
Kolejną kwestią obowiązkową dla firmy przewozowej jest upewnienie się, że dokumentacja dotycząca załadunku jest kompletna. Część druków wypełnia sam przewoźnik, jednak znaczącą większość powinien dostarczyć podmiot nadający załadunek. Warunkiem koniecznym przed wyruszeniem w drogę jest sprawdzenie (zgodnie z przepisami - wizualne), czy całość jest odpowiednio zabezpieczona. To oznacza między innymi brak uszkodzeń w opakowaniach, wycieków, nieszczelności i wszelkich innych wad, które da się zobaczyć gołym okiem.
Dodatkowo, pojazdy służące do przewożenia towarów niebezpiecznych (na przykład cysterny) podlegają konieczności cyklicznych przeglądów. Muszą one spełniać wymagania, jakie stawia się pojazdom mającym przewozić szczególnie niebezpieczne produkty. Warto mieć na względzie, że wszystkie powyższe kwestie mogą ulec zmianie w kolejnym dokumencie. Transport drogowy powinien zawsze odbywać się zgodnie z najnowszym zapisem umowy ADR, dlatego należy regularnie aktualizować procedurę.