Bohdan Głuszczak (fot. Kamil)
Po ciężkiej chorobie, w wieku 80 lat, zmarł dzisiaj rano (3.02) Honorowy Obywatel Olsztyna - Bohdan Głuszczak, aktor, reżyser, profesor sztuk teatralnych, a także wieloletni dyrektor Olsztyńskiej Pantomimy Głuchych. Miał w swoim dorobku 22 przedstawienia autorskie oraz 8 filmów i widowisk telewizyjnych (l. 1970-1989). Był autorem 120 realizacji scenicznych - autorskich, reżyserskich i choreograficznych. Współpracował z wieloma wybitnymi twórcami, m.in. Augustynem Blochem, Agnieszką Holland i Andrzejem Konicem.
Bohdan Głuszczak urodził się 1 stycznia 1936 r. w Hajnówce, w województwie podlaskim. Dzieciństwo częściowo spędził w warszawskim Domu Dziecka. Ukończył liceum w Paczkowie. Swoją karierę artystyczną rozpoczynał w 1953 r. w działającym teatralnym zespole amatorskim w Zalewie (powiat morąski).
W 1956 r. ukończył Wydział Reżyserski Teatru Niezawodowego oraz Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi (w 1964 r.). Przewody kwalifikacyjne I i II stopnia zakończył w 1983 i 1991 r. 12 kwietnia 1999 r. uzyskał tytuł profesora sztuk teatralnych.
Początkowo wykładał w łódzkiej uczelni, później m.in. w Wyższej Szkole Pedagogicznej oraz na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim (od 1994 r. jako profesor nadzwyczajny w Katedrze Wiedzy i Edukacji Teatralnej na Wydziale Humanistycznym). Swoimi badaniami obejmował formy teatralne w dydaktyce, a zwłaszcza kształtowanie osobowości poprzez sztukę teatralną.
Od 1959 r. zaangażował się w działalność Pantomimy Olsztyńskiej, regionalnego teatru amatorskiego głuchoniemych. Głuszczak został kierownikiem artystycznym instytucji, a następnie przez 30 lat był jej dyrektorem (do 1989 r.) i twórcą największych spektakli: zrealizował wraz z aktorami dwadzieścia dwa widowiska (nakręcono o nich osiem filmów, m.in. „Parasolki” (sfilmowane potem jako W kręgu ciszy; film nagrodzony w Cannes), „Order Anny” (wg Czechowa), „Płaszcz” (wg Gogola), „Caprichos” (wg rysunków Goi), „Apokalipsa” (wg Objawienia Jana Ewangelisty).
Od 1959 r. był także kierownikiem artystycznym olsztyńskiego Wojewódzkiego Domu Kultury, zaś od 1962 r. aktorem Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie.
W latach 1960-1989 natomiast był członkiem Polskiego Związku Głuchych, zaś w okresie 1984-1990 Narodowej Rady Kultury.
Artysta był wielokrotnie honorowany za swoje zasługi, m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1975r.) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1979r.). W 2012 roku nadano mu tytuł Honorowego Obywatela Olsztyna.