Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

W piątek (22.01) o godz. 19.00 w Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie odbędzie się koncert symfoniczny w 70. rocznicę śmierci Feliksa Nowowiejskiego. Koncert wpisuje się w obchody Roku Feliksa Nowowiejskiego, ustanowionego uchwałą Sejmu RP pod koniec ubiegłego roku.

Wykonawcami uroczystego koncertu będą: Jerzy Kosek - dyrygent, Paweł Panasiuk - wiolonczela, Agnieszka Ufniarz - fortepian oraz Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko - Mazurskiej. Koncert rozpocznie pierwsza tego wieczoru kompozycja Feliksa Nowowiejskiego, Uwertura do baletu „Król wichrów” („Tatry”) op. 37. Następnie z towarzyszeniem orkiestry pod dyrekcją Jerzego Koska artysta muzyk Paweł Panasiuk wykona Koncert wiolonczelowy op. 55. W drugiej części usłyszymy Koncert fortepianowy d-moll „Słowiański” op. 60. Wraz z filharmonikami warmińsko-mazurskimi pod batutą Jerzego Koska koncert wykona znakomita pianistka Agnieszka Ufniarz. Koncert dzieł Feliksa Nowowiejskiego zakończy Marsz pretorianów z oratorium „Quo vadis”. Prowadzenie rocznicowego koncertu - Tadeusz Deszkiewicz.

Feliks Nowowiejski (7.02.1877 - 18.01.1946) - Patron Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej, kompozytor, dyrygent, organista, pedagog, organizator życia muzycznego, silnie związany był z ziemią warmińską. Urodził się w podolsztyńskim Barczewie. Pierwsze nauki muzyki pobierał w latach 1887-1893 w szkole przy klasztorze w Świętej Lipce. Od 1893 roku mieszkał w Olsztynie, współpracował z orkiestrą tutejszego pułku grenadierów, był organistą katedry Świętego Jakuba. Z Olsztyna wyjechał na dalsze studia do Berlina, zwieńczone w roku 1906 skończeniem mistrzowskiej szkoły kompozycji w Königliche Akademie der Künste pod kierunkiem kompozytora Maxa Brucha.

Już w czasie studiów berlińskich młody organista z Olsztyna zdążył zapisać na swoim koncie pierwsze sukcesy: dwukrotnie otrzymaną Nagrodę im. Meyerbeera zwaną Rzymską (w roku 1902 i ponownie w roku 1904). Za pieniądze związane z tą nagrodą twórca odbył podróż po Niemczech, Francji, Belgii, Włoszech i Afryce Północnej, a następnie przyjechał do Polski. Tu w roku 1906 odbyły się jego dwa koncerty kompozytorskie: 11 kwietnia we Lwowie i 20 kwietnia w Warszawie. Ale największe zaszczyty dopiero kompozytora czekały. Przyszły za sprawą oratorium „Quo Vadis” wykonanego po raz pierwszy w roku 1907 w Usti nad Łabą, a następnie w ostatecznej wersji - w 1909 roku w Amsterdamie, skąd - przyjęte tam entuzjastycznie - ruszyło w świat, oklaskiwane w wielu krajach Europy a także w Ameryce, gdzie jego twórca sam dyrygował nim w nowojorskiej Carnegie Hall.

Nowowiejski działał na wielu polach - jako twórca, jako pedagog i jako społecznik - w Krakowie oraz w Berlinie, zaś od 1919 roku, już w odrodzonej Polsce, osiadł na stałe w Poznaniu, gdzie (z wyjątkiem lat wojny spędzonych w Krakowie) mieszkał i tworzył do końca życia.

Autor słynnej „Roty” nie zaniedbał również swoich kontaktów z rodzinną Warmią; włączył się w działalność Komitetu Plebiscytowego, organizował koncerty, wspierał działalność chórów amatorskich pielęgnujących tradycje pieśni polskiej.

O utworach Koncertu symfonicznego w 70. rocznicę śmierci Feliksa Nowowiejskiego:

„Król wichrów” to baśń baletowa, osnuta na motywach legend ludowych. Akcja toczy się wśród skalistych gór, przepaści, lasów, moczarów, zielonych hal, w komnatach fantastycznego zamczyska i w podkrakowskiej chacie chłopskiej, a jej treścią są losy pięknej pasterki Lelui i jej narzeczonego Perłowica, którym na drodze do szczęścia staje nie tylko lubieżny Graf, lecz nawet i sam Król Wichrów. Muzyka w stylistyce neoromantycznej, bogata jest w motywy ludowe. Historię tę pierwotnie ujął Nowowiejski w formie opery-baletu „Tatry”; późniejszą wersję baletową ułożył, usuwając partie wokalne.

Koncert wiolonczelowy op. 55 pisał Nowowiejski w roku 1938 w Poznaniu. Utwór zbudowany jest w klasycznej formie trzyczęściowej, jego język to późny romantyzm o bogatej fakturze, ujęty w karby klasycznie trzyczęściowej struktury, w której część druga i trzecia nawiązują do dawnych form (arioso i passacaglia).

Koncert fortepianowy d-moll „Słowiański” op. 60, ukończony we wrześniu 1941 roku w Krakowie, jest jedną z ostatnich kompozycji Nowowiejskiego, bowiem w grudniu tegoż roku kompozytor uległ wylewowi krwi do mózgu, po którym już nigdy nie wrócił do pełni zdrowia. Podobnie jak wcześniejszy wiolonczelowy, koncert fortepianowy wyrasta z bliskiej Nowowiejskiemu poetyki późnego romantyzmu; zgodnie z podtytułem: „Słowiański” pobrzmiewają w nim nuty „słowiańskiej zadumy” i reminiscencje muzyki ludowej: rytmy mazura w drugiej części, krakowiaka i poloneza - w trzeciej.

„Marsz Pretorianów Nerona na Forum Romanum” z oratorium „Quo Vadis” to fragment efektowny, często przy rozmaitych okazjach - jak świadczą o tym relacje współczesnych - wykonywany przez samego kompozytora na fortepianie. Oratorium to, zainspirowane powieścią, która przyniosła międzynarodową popularność Sienkiewiczowi, również dla Nowowiejskiego okazało się szczęśliwe. Napisał je w roku 1903 pod wrażeniem podróży do Włoch, dokąd wyjechał jako laureat kompozytorskiej Nagrody im. Meyerbeera zwanej Rzymską. Wykonane zostało po raz pierwszy w roku 1907 w Usti nad Łabą, a następnie w ostatecznej wersji w 1909 roku w Amsterdamie, skąd - przyjęte tam entuzjastycznie - ruszyło w świat, oklaskiwane w wielu krajach Europy i w Ameryce, przynosząc Nowowiejskiemu głośny światowy sukces.

******

Jerzy Kosek - dyrygent

Urodzony w 1960 r. w Ornecie, ukończył z wyróżnieniem średnią szkołę muzyczną w Olsztynie w klasie fortepianu, a następnie uzyskał dyplom z wyróżnieniem w klasie dyrygentury prof. Karola Stryji w Akademii Muzycznej w Katowicach. Kontynuował studia w Halle w klasie prof. Olafa Kocha i w Wiedniu w klasach prof. Karla Ősterreichera i Vaclava Neumanna.

Jest laureatem III Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów w Katowicach w 1987 roku i finalistą I Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów w Jerozolimie w 1995 roku.

Dyrygował większością orkiestr symfonicznych i kameralnych w Polsce, a także w Niemczech, Austrii, Danii, Holandii, na Węgrzech, na Ukrainie, w Jugosławii, Wenezueli, Izraelu, Portugalii, w Chinach i w USA (m.in. w Carnegie Hall w Nowym Jorku). W swoim dorobku ma nagranych 16 płyt CD, muzykę do filmów, muzykę dla radia i telewizji polskiej, izraelskiej, USA i jugosłowiańskiej.

W roku 2002 uzyskał kwalifikacje I stopnia w dziedzinie dyrygentury w Akademii Muzycznej w Warszawie. W roku 2011 - stopień doktora habilitowanego w Akademii Muzycznej w Poznaniu.

W roku 1985 został dyrygentem Filharmonii Śląskiej w Katowicach, w latach 1990-1999 pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Częstochowskiej, w latach 1999-2003 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Olsztyńskiej, w latach 2000-2004 - dyrektorem artystycznym Filharmonii Koszalińskiej, 2004-2006 - dyrektorem artystycznym Filharmonii Rzeszowskiej, 2010-2014 dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Sudeckiej.

W latach 1985-1988 pracował na etacie asystenta w Akademii Muzycznej w Katowicach, w latach 1994-1998 był asystentem w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie, w latach 1999-2001 pracował na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie, w latach 2004-2005 - w Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach jako adiunkt, 2005-2011 - na stanowisku profesora na Uniwersytecie Rzeszowskim, od roku 2011 jest profesorem w Akademii Muzycznej im. J. I. Paderewskiego w Poznaniu.

Agnieszka Ufniarz - fortepian

Laureatka Pierwszej Nagrody Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego Dorothy MacKenzie Artist Recognition Award w Nowym Jorku w 2004 r., należy do grona najbardziej utalentowanych polskich pianistów swojego pokolenia.

Jej grę można było usłyszeć w największych miastach Europy, a także w obu Amerykach, na Bliskim Wschodzie, oraz w Azji w renomowanych salach koncertowych, m.in. jak Carnegie Hall w Nowym Jorku, Musashino Shimin Concert Hall w Tokio, Auditorio Nacional oraz Teatr Królewski w Madrycie, Salle Cortot oraz Salle Gaveau w Paryżu, Teatro Municipal w Sao Paulo czy Museum of Art w Tel Avivie.

Artystka ma za sobą udział w takich festiwalach muzycznych, jak: Verbier Festival & Academy w Szwajcarii, Festiwal Pianistyki Polskiej w Słupsku, „Chopin w barwach jesieni” w Antoninie, Festiwal Chopiniana w Warszawie, Wawer Music Festival, Festival Pianistico di Roma w Rzymie, Les Nuits de la Villa Calvi na Korsyce, „Chopin w Barbakanie” w Krakowie, czy Festiwal Emanacje organizowany przez Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego.

Ponadto brała udział w koncercie z okazji przystąpienia nowych państw członkowskich Unii Europejskiej w Fundacji Carlos Amberes w Madrycie, w uroczystym koncercie z okazji obchodów 25 rocznicy „Solidarności” w Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej w Brukseli, w galowym koncercie „Za sławienie Polski i polskości” transmitowanym przez TVP Polonia, jak i w koncercie z okazji obchodów 50. rocznicy Poznańskiego Czerwca.

Dokonała nagrań dla Telewizji Polskiej, Polskiego Radia oraz Telewizji Hiszpańskiej, występowała z recitalami w Belgii, Brazylii, Hiszpanii, Francji, Izraelu, Luksemburgu, w Niemczech, Portugalii, Polsce, USA, we Włoszech oraz w Japonii. Dyskografia artystki zawiera płyty z muzyką kameralną oraz album solowy „Agnieszka Ufniarz - Piano Recital” zarejestrowany w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach. Na płycie znajdują się utwory Brahmsa, Chopina, Granadosa, Rachmaninowa oraz Liszta. Nad jakością tego nagrania czuwali wybitni reżyserzy dźwięku i zarazem laureaci nagrody Grammy - Andrzej Sasin i Aleksandra Nagórko.

Poza działalnością solistyczną artystka z zamiłowaniem uprawia kameralistykę. Jej muzycznymi partnerami byli m.in. Manderling Quartet, Israel Philharmonic Quartet, sopranistka Iwona Sobotka oraz bas Marek Gasztecki. W tej dziedzinie pianistka została uhonorowana specjalną nagrodą za najlepsze wykonanie utworów kameralnych na międzynarodowym konkursie pianistycznym w Aomori w Japonii.

Ponadto występowała z Orkiestrą Kameralną PR „Amadeus”, z Orquestra Sinfonica Municipal de Sao Paulo, z Concerto Cottbus, z Orkiestrami Filharmonii Poznańskiej, Filharmonii Olsztyńskiej oraz z Sinfonietta Polonia; pod batutą Agnieszki Duczmal, Jacka Rogali, Jose Maria Florencio, Nabila Shehaty, Marka Pijarowskiego, Zygmunta Rycherta oraz Cheung Chau.

Agnieszka Ufniarz jest wychowanką wybitnej pianistki, prof. Tatiany Szebanowej, pod kierunkiem której ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Swoją edukację kontynuowała dzięki stypendiom Fundacji Albeniza w Madrycie, Rządu Francuskiego oraz Rządu Izraelskiego w prestiżowych uczelniach: w Wyższej Szkole Muzycznej Królowej Zofii w Madrycie, w Ecole Normale de Musique A. Cortot w Paryżu oraz na Uniwersytecie w Tel Avivie (Buchmann - Mehta School of Music) u legendarnego profesora Dmitrija Baszkirowa oraz u Emanuela Krasovskiego, Claudia Martinez-Mehnera i Eldara Nebosina. Dzięki kursom mistrzowskim miała możliwość doskonalić swoje umiejętności także u innych wybitnych pianistów i pedagogów: u Bruno Canino, Wiktora Mierżanowa, Andrzeja Jasińskiego, Karla Heinza Kammerlinga, Vitalija Margulisa, Jeroma Rose’a, Andrasa Schiffa, Alicji de Larrocha, Jeffreya Swanna.

Pianistka jest laureatką wielu nagród oraz stypendiów: Stypendium Ministra Kultury i Sztuki, Stypendium Towarzystwa im. F. Chopina w Warszawie, nagrody „Estrady Młodych” na XXXIII Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, Bearenreiter Verlag Prize na European Young Concert Artists International Audition w Lipsku, The Isman Faimily Prize oraz Rina Menashe Prize przyznanych przez Tel-Hai Piano Masterclasses (Izrael) czy Kellner Scholarship przyznanego przez Verbier Festival & Academy. Jest również zwyciężczynią Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina w Warszawie oraz Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego w Koninie.

Agnieszka Ufniarz pochodzi z Poznania. W swoim rodzinnym mieście została uhonorowana Stypendium Marszałka Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie kultury. Od 2006 r. mieszka w Paryżu, gdzie prowadzi działalność koncertową oraz kursy mistrzowskie.

Paweł Panasiuk - wiolonczela

Jest absolwentem warszawskiej Akademii Muzycznej (obecnie Uniwersytet Fryderyka Chopina) w klasie wiolonczeli prof. Andrzeja Zielińskiego. Ukończył także Trinity College of Music w Londynie, gdzie studiował pod kierunkiem prof. Natalii Pawluckiej. W swoim dorobku ma współpracę z wieloma orkiestrami i zespołami na świecie, m.in. z Trinity Symphony Orchestra, z St.Paul Sinfonia Orchestra w Londynie, z North Iceland Symphony Orchestra, z Jon Leifs Camerata, z Orkiestrą Polskiego Radia, z Orkiestrą Straussowską, z Małą Filharmonią, z Landtvig String Quartett i z Kwartetem Radomiensis.

Koncertował w wielu krajach Europy, a także w Kuwejcie, w Japonii i na Grenlandii. Dokonał wielu nagrań, m.in. dla Polskiego Radia, dla Mittenwald Label i dla Warner Music. Od 2010 r. jest wiolonczelistą Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej.

Prowadzi aktywną działalność koncertową, a także dydaktyczną, ze wskazaniem na wczesną pedagogikę. W roku 2015 rozpoczął współpracę z olsztyńskim zespołem kameralnym „Pro Musica Antiqua”.

******

Bilety w cenie: normalny - 40 zł | ulgowy - 30 zł do nabycia w kasie oraz poprzez stronę internetową filharmonii.