Dzisiaj (25.03) w Kościele obchodzony jest Dzień Świętości Życia, przypominający o nadrzędnej wartości życia ludzkiego. Dzień Świętości Życia, to odpowiedź na apel Jana Pawła II, zawarty w encyklice „Evangelium vitae”. Tego dnia Kościół katolicki obchodzi uroczystość Zwiastowania Pańskiego, jedno z najważniejszych zdarzeń w historii zbawienia - wcielenie Syna Bożego.
W ogłoszonej 25 marca 1995 r. encyklice „Evangelium vitae” Jan Paweł II napisał: „proponuję (...) aby corocznie w każdym kraju obchodzono Dzień Życia (...) Trzeba, aby dzień ten był przygotowany i obchodzony przy czynnym udziale wszystkich członków Kościoła lokalnego. Jego podstawowym celem jest budzenie w sumieniach, w rodzinach, w Kościele i w społeczeństwie świeckim wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie i każdej kondycji”.
W odpowiedzi na ten apel w Polsce 25 marca jest obchodzony jako Dzień Świętości Życia. Uchwałę w tej sprawie podjęło w 1998 r. 293. Zebranie Plenarne Episkopatu Polski, choć dzień ten - z inicjatywy obrońców życia - świętowano już od kilku lat w niektórych polskich diecezjach.
Dokładnie 9 miesięcy przed Bożym Narodzeniem, 25 marca, Kościół obchodzi jako symboliczną datę wcielenia Syna Bożego. Wspomnienie tego wydarzenia podkreśla, że Bóg zaczął realne, ludzkie życie od poczęcia się w łonie matki.
Obok Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, Wcielenie jest najważniejszym wydarzeniem w historii zbawienia. Przez nie dokonało się pełne zjednoczenie Boga i człowieka w osobie Chrystusa, nazywane unią hipostatyczną. Spełniło się w tym momencie proroctwo Izajasza, który kilka wieków przed narodzeniem Jezusa zapowiadał, że Mesjasz będzie nazwany Emanuelem, to znaczy „Bogiem z nami”. Dzięki Wcieleniu Bóg stał się podobny do nas we wszystkim oprócz grzechu i zamieszkał między nami. Równocześnie przez Wcielenie Chrystus zjednoczył się - przypomina Sobór Watykański II - z każdym człowiekiem, stając się tym samym pośrednikiem i orędownikiem każdego człowieka u Boga Ojca.
Scenę Zwiastowania opisał w Ewangelii św. Łukasz. Przypominają to wydarzenie dwie bardzo popularne wśród wiernych modlitwy: „Zdrowaś Maryjo” (zwana inaczej „Pozdrowieniem anielskim”) oraz „Anioł Pański”.
W Kościele Wschodnim uroczystość Zwiastowania obchodzono już w V w., w Kościele rzymskim natomiast dopiero od VII w. Pierwotnie bardziej podkreślano chrystologiczne znaczenie tego święta. Dopiero później, zwłaszcza w średniowieczu, nabrało ono charakteru bardziej maryjnego. W Polsce Zwiastowanie ma też swoją ludową nazwę - Matki Bożej Wiosennej, jako że przypada ono tuż po przesileniu wiosennym.
Temat Zwiastowania jest częstym i jednym z najstarszych motywów malarstwa chrześcijańskiego. Pierwszy znany wizerunek Maryi przyjmującej pozdrowienie Anioła pochodzi z katakumb Pryscylli i datowany jest na II wiek.