Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

Nowy dach i kościelne iglice, odnowiony ołtarz św. Franciszka, chrzcielnica i witraże, naprawiona elewacja, nowe schody i ogrzewanie, to tylko niektóre z inwestycji, jakie w latach 2007-2014 przeprowadzono w zabytkowym kościele p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie. Z okazji zakończenia remontów w tej świątyni, w niedzielny (23.11) wieczór Metropolita Warmiński abp Wojciech Ziemba odprawił mszę świętą dziękczynną w intencji autorów prac projektowych i konserwatorów oraz instytucji i wszystkich ofiarodawców zaangażowanych w prace remontowo-konserwatorskie.

Część pieniędzy na wymienione wyżej przedsięwzięcia pochodziła ze składek wiernych, jednakże tak szeroki zakres prac renowacyjnych i remontowych nie byłby możliwy bez ich wsparcia środkami publicznymi. Kościół m.in. pozyskał środki z Regionalnego Programu Operacyjnego Warmia Mazury 2007-2014 na realizację projektu pod nazwą „Rewitalizacja zabytkowej tkanki urbanistycznej - Kościół NSPJ w Olsztynie”. Znaczącymi kwotami prowadzone w kościele prace wsparł wojewoda warmińsko-mazurski, którego podczas mszy dziękczynnej reprezentowała Barbara Zalewska - wojewódzki konserwator zabytków, oraz Gmina Olsztyn reprezentowana osobiście przez prezydenta Olsztyna Piotra Grzymowicza.

Budowę Kościoła NSPJ w Olsztynie rozpoczęto w 1901 roku. Konsekracja świątyni odbyła się 19.10.1903 roku. Kościół jest wybitnym przykładem architektury neogotyckiej. To świątynia orientowana, trójnawowa, wzniesiona na rzucie prostokąta z wysuniętym prezbiterium, zamkniętym trójboczną absydą, z wysoką wieżą (82,5 m) i dwiema mniejszymi wieżami (47 m) przy prezbiterium. Do naw bocznych przylegają 2 kaplice: od północy - pod wezwaniem Matki Bożej, od południa p.w. św. Józefa. Kościół jest murowany z cegły czerwonej, osadzony na kamiennej podmurówce z elementami zdobiącymi z zielono glazurowej cegły i płytek. Dach pokrywają holenderskie dachówki, a wieże - łupki. Sklepienia w nawie głównej są gwiaździste, w nawach bocznych trójdzielne, natomiast w prezbiterium kryształowe; oparte na 10 granitowych słupach (10,2 m). Długość kościoła wynosi 60 m, szerokość 18 m, wysokość bez wież 18,2 m. Długość prezbiterium to 13 m, a szerokość 9 m.

Niektóre ruchome zabytki w kościele NSPJ to: » ołtarz główny - neogotycki z 1911 r., wykonany jest w drewnie, polichromowany o bogatym programie ikonograficznym,
» ołtarz boczny, lewy - neogotycki, poświęcony św. Walentemu,
» ołtarz boczny, prawy - neogotycki, poświęcony Matce Boskiej Różańcowej,
» ołtarz św. Józefa - neogotycki,
» ołtarz św. Antoniego - neogotycki,
» ambona - neogotycka, rzeźbiona, przedstawia następujące sceny: 12-letni Jezus w świątyni, Pan Jezus nauczający na dziedzińcu świątyni, kazanie na górze, rozmowa z Samarytanką,
» chrzcielnica - neogotycka, wykonana z drewna rzeźbionego w formie kielicha,
» dwa konfesjonały neogotyckie z ok. 1915 r.

Mozaika nad głównym wejściem do kościoła, przedstawiająca Chrystusa jako Króla na złotym tle w postawie stojącej między symbolami 4 Ewangelistów, oraz literami alfa i omega. Widniejący tam napis głosi: „Pone me ut signaculum super cor tuum”, co oznacza: „Połóż mnie jako pieczęć na sercu swoim”

W witrażach po lewej stronie, umieszczone są wizerunki Ojców Kościoła Zachodniego, po prawej stronie natomiast, proroków Starego Testamentu. W kaplicy św. Józefa malownicze witraże przedstawiają ucieczkę do Egiptu, oraz śmierć św. Józefa. W kaplicy chrzcielnej widnieją postacie św. Franciszka i św. Notryburgii. Okna na chórze ukazują narzędzia męki Pańskiej i symbole sakramentu ołtarza, czyli : kielich, hostię, pelikana i baranka. Wykonawcą był mistrz R. Siebert z Królewca.

Kościół NSPJ należy do najpiękniejszych zabytków Olsztyna.