Na letnie sierpniowe popołudnie Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Olsztynie ma interesującą propozycję. W piątek (1.08) o godz. 16. w Starym Ratuszu zaprezentowana zostanie wystawa fotografii pod mówiącym wszystko tytułem „Olga Lipińska”. Uwieczniona na fotografiach Hanny Siudalskiej oraz na zdjęciach pochodzących z archiwów telewizji i prywatnych albumów Olga Lipińska będzie obecna na wernisażu, po którym spotka się z olsztynianami w czytelni czasopism Starego Ratusza.
Olga Lipińska to postać powszechni znana i rozpoznawalna. Z dziennikarskiego obowiązku przypominamy jednak, że jest to wybitna polska reżyserka, scenarzystka telewizyjna, satyryczka i felietonistka. Stworzyła m.in. legendarny telewizyjny Kabaret Olgi Lipińskiej. Jest absolwentką wydziału reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.
Od początku lat sześćdziesiątych związana była z telewizją. Wyreżyserowała około pięćdziesięciu znakomitych spektakli Teatru Telewizji, m.in. Damy i Huzary (1973), Skiz (1977), Hamlet we wsi Głucha Dolna (1987), Gwałtu, co się dzieje (1992), Zemstę (1994), Baryłeczkę (1995) czy Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale (2007). Kabaret Olgi Lipińskiej przez trzydzieści pięć lat, stanowiąc satyryczny komentarz do zmieniającej się polityczno-społecznej sytuacji w Polsce, wzbudzał krańcowe emocje, prowokował do myślenia i tępił narodowe przywary. W opinii wielu był jednym z najważniejszych programów telewizji publicznej.
Od początku kariery Lipińska związana była również z teatrem. Jeszcze na studiach jako aktorka i reżyser współtworzyła Studencki Teatr Satyryków STS. Staż reżyserski odbywała w Teatrze Współczesnym w Warszawie współpracując z Aleksandrem Bardinim, Erwinem Axerem i Andrzejem Łapickim.
Po studiach reżyserowała w Teatrze Ludowym w Krakowie-Nowej Hucie, w warszawskim Teatrze Rozmaitości oraz spektakle operowe w Operze Śląskiej w Bytomiu i w Poznaniu. W latach 1977-1990 była dyrektorem Teatru Komedia w Warszawie, gdzie wyreżyserowała m.in. takie spektakle, jak Siódme - mniej kradnij Dario Fo (1979), Król IV Stanisława Grochowiaka (1980), Ja się nie boję braci Rojek - adaptacja tekstów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (1981), Dożywocie Aleksandra hr. Fredry (1983), Kram z piosenkami Leona Schillera (1984) Happy End Bertolda Brechta (1986) oraz dwa spektakle autorskie Śmiechowisko (1982) i Kabaretowa mysz (1985). Ostatnim wyreżyserowanym w Teatrze Komedia spektaklem Olgi Lipińskiej był Zamek w Szwecji Françoise Sagan (1989). Do reżyserii teatralnej powróciła po dłuższej, spowodowanej pracą nad projektami telewizyjnymi, przerwie spektaklem Pułapka na myszy Agathy Christie, którego premiera w krakowskim Teatrze im. Juliusza Słowackiego odbyła się 14 września 2007 roku. W 2013 roku wyreżyserowała w Teatrze 6 piętro spektakl Słoneczni chłopcy Neila Simona z Piotrem Fronczewskim i Krzysztofem Kowalewskim w rolach tytułowych.
Olga Lipińska jest też autorką zbiorów felietonów wydanych w 2005 roku „Mój pamiętnik potoczny”, „Co by tu jeszcze” z roku 2009 oraz „Jeszcze słychać śmiech” z 2013 r. nakładem Wydawnictwa „Prószyński i S-ka”.
Obecnie Olga Lipińska wykłada w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie na wydziale reżyserii.
Wystawę własnych, ale również pochodzących z telewizyjnych archiwów i prywatnych albumów Olgi Lipińskiej fotografii przygotowała Hanna Siudalska - z zawodu kardiolog z Instytutu Kardiologii w Aninie. Choć nie jest zawodowym fotografem, tworzy bardzo piękne i klimatyczne zdjęcia. Jest autorką wielu wystaw fotograficznych prezentowanych m.in. w czasie festiwali kultury żydowskiej w Warszawie i warszawskich Klubach MPiK. Swoje zdjęcia prezentowała też w Galerii Stary Ratusz w Olsztynie
Hanna Siudalska jest też autorką wyklejek i kilku fotografii do książek Olgi Lipińskiej „Mój pamiętnik potoczny” i „Co by tu jeszcze”. Autorka wydała również album będący podsumowaniem tematycznych wystaw z lat 2005-2007, z płytą muzyczną zawierającą utwory specjalnie skomponowane przez Wojciecha Malinę Kowalewskiego do jej fotografii i tekstów.
O wystawie „Olga Lipińska”, której wernisaż odbędzie się w piątek, Hanna Siudalska napisała m.in.:
Nie jest przypadkiem, że miejscem autorskiego spotkania z Olgą Lipińską jest Olsztyn. Tutaj bowiem, w warmińsko-mazurskim krajobrazie, we wsi Krzyże, skrył się Olgi DOM, w którym spędza połowę życia. Niedaleko jest Pranie, gdzie mieszkał i pisał Konstanty I. Gałczyński - duchowy inspirator artystycznych poczynań Olgi. To ON ofiarował Oldze Lipińskiej dar pięknego, poetyckiego dystansu do rzeczywistości, tak pisze Jerzy Duda-Gracz we wstępie do książki Olgi Lipińskiej „Mój pamiętnik potoczny”.
Kiedy dowiedziałam się o planach zaproszenia Olgi Lipińskiej do Olsztyna, natychmiast pomyślałam, że warto pokazać publiczności, te miejsca, które Olga lubi, w których odpoczywa, w których pracuje. A przecież takie fotografie mam.
Ale Olga Lipińska to przede wszystkim Jej praca. Tu znowu posłużę się cytatem Przyjaciela Olgi, Jerzego Dudy Gracza - Olga Lipińska przez swoją solidną pracę, a właściwie obsesję pracy stworzyła swoisty fenomen Kabaretu - Opoki, ta lekka, dowcipna, inteligentna i elegancka forma przetrwała nasze polskie zrywy, burze, rewolucje i metamorfozy stając się częścią zbiorowej świadomości i niezwykłym signum temporis.
Równie ważna jak Kabaret, w dorobku artystycznym Olgi Lipińskiej jest jej twórczość teatralna. Wyreżyserowała i zrealizowała pięćdziesiąt pięć spektakli Teatru Telewizji, kilka spektakli operowych, kilkanaście spektakli na scenach Teatru Komedia w Warszawie (gdzie była dyrektorem i kierownikiem artystycznym w latach 1977- 1990), Teatru Rozmaitości w Warszawie, Teatru 6. Piętro w Warszawie, Teatru im J. Słowackiego w Krakowie.
Reżyserowała również kultowe już imprezy takie jak Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu (w latach 1968-76) oraz Festiwal FAMA w Świnoujściu (w latach 1970-1974). (...)
Nie miałaby więc znaczenia wystawa o Oldze Lipińskiej bez fotografii z Jej dorobku artystycznego. Ta wystawa powstała dzięki udostępnieniu fotografii z Archiwum prywatnego Olgi Lipińskiej i archiwum TVP. (...)
Z D J Ę C I A