Filharmonia Warmińsko-Mazurska zaprasza w najbliższy piątek (7.06), o godz.19.00, na koncert symfoniczny pt. „Skrzypce i Kosmos”. Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii poprowadzi dyrygent Barry Epperley (USA). Solistą będzie wybitny skrzypek Piotr Pławner.
W programie piątkowego koncertu dwie kompozycje: Karola Szymanowskiego - II Koncert skrzypcowy i Gustava Holsta - Planety op.32. (części utworu: Mars, the Bringer of War / Mars, niosący wojnę; Venus, the Bringer of Peace / Wenus, niosąca pokój, Mercury, the Winged Messenger / Merkury, skrzydlaty posłaniec, Jupiter, the Bringer of Jollity / Jowisz, niosący wesele, Saturn, the Bringer of Old Age / Saturn, zwiastun starości, Uranus, the Magician / Uran, mag, Neptune, the Mystic / Neptun mistyczny).
Wykonanie kompozycji Holsta będzie ilustrowane projekcją filmu z NASA (National Aeronautics and Space Administration - Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej - agencja rządu Stanów Zjednoczonych).
Na estradzie staną znany już olsztynianom dyrygent Barry Epperley i znakomity Piotr Pławner, który zagra II Koncert skrzypcowy Szymanowskiego, przesycony ekspresyjnym liryzmem głęboko osadzonym w folklorze podhalańskim.
potem - ciekawostka. Muzyka z filmem. Co prawda kompozytorowi cyklu symfonicznego Planety nie chodziło o astronomię czy - tym bardziej - o loty kosmiczne. Wręcz przeciwnie. Wśród inspiracji tej kompozycji był mistycyzm hinduski, astrologia, okultyzm. Siedmioczęściowa suita na orkiestrę, skomponowana w latach 1914-16, przedstawia astrologiczne „charakterystyki” siedmiu planet, kierujących podobno naszymi ziemskimi losami. Rozpoczynają utwór wojenne rytmy przypisane planecie Mars, jako siewcy wojny, potem mamy muzyczną charakterystykę Wenus, planety uważanej za symbol miłości i pokoju, Merkurego - „skrzydlatego posłańca” bogów, dalej Jupitera, Saturna, Urana i wreszcie odległego, tajemniczego i mistycznego Neptuna, mającego być bramą ku nieskończoności...
Jak wypadnie zderzenie takich fantazji z prawdziwymi obrazami planet na filmie? Pytanie o tyle ciekawe, że kompozycja Holsta, powstała na długo przed filmem dźwiękowym, ma już wszystkie cechy hollywoodzkiej muzyki filmowej: jest melodyjna, rozlewna, nie absorbuje ucha nadmiarem szczegółów i nadaje się świetnie na podkład dźwiękowy do obrazu.
******
Działalność dyrygenta
Barry’ego Epperleya, zarówno w dziedzinie wykonawstwa jak i w dziedzinie edukacji muzycznej, trwa już ponad 40 lat i obejmuje różnorodny wachlarz doświadczeń. Studia muzyczne ukończył na Oklahoma State University, a następnie uzyskał doktorat na Uniwersytecie Południowej Kalifornii.
Był aranżerem i producentem programów muzycznych dla Korporacji Disneya. Realizował programy muzyczne z tak legendarnymi postaciami jak Duke Ellington, Count Basie, Johnny Mathis czy Tony Bennett. Przez trzy kadencje administracji państwowej służył w Białym Domu jako dyrygent Orkiestry Kameralnej Armii Stanów Zjednoczonych. Współuczestniczył wówczas w koncertach dla wybitnych gości z udziałem tak wielkich artystów jak Isaac Stern, Leonard Bernstein czy tancerka Gelsey Kirkland.
Od ponad trzydziestu lat jest niekwestionowanym spiritus movens życia muzycznego w mieście Tulsa i w całej północno-wschodniej części stanu Oklahoma, gdzie wszystkie swe siły poświęca integracji środowiska muzycznego, staraniom o jego doskonalenie artystyczne i o wsparcie dla edukacji muzycznej ludzi w każdym wieku.
W roku 1979 założył w Tulsa orkiestrę Oklahoma Sinfonia, obecną Signature Symphony, której do dziś jest dyrektorem artystycznym i dyrygentem. Z zespołem tym realizuje wiele zróżnicowanych programów koncertowych - z muzyką klasyczną, muzyką pop, jazzem itd. W mieście Tulsa również, od roku 1995, jest dyrektorem Performing Arts Institute przy miejscowym Community College. Instytut ten jest obecnie koordynatorem dorocznych festiwali TulsaFest oraz innych przedsięwzięć o charakterze artystycznym i edukacyjnym, w szczególności zaś poszukujących nowych, innowacyjnych dróg współpracy między orkiestrą zawodową, a systemem szkolnictwa powszechnego.
Skrzypek
Piotr Pławner urodził się w Łodzi w 1974 r. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 6 lat. Na estradzie debiutował w dziewiątym roku życia. Studia w Akademii Muzycznej w Łodzi ukończył z wyróżnieniem pod kierunkiem Zenona Płoszaja.
Po otrzymaniu stypendium Fundacji im. Henryka Szerynga w Monte Carlo studiował w klasie mistrzowskiej Igora Ozima w Bernie (Szwajcaria), gdzie w roku 1995 został wyróżniony nagrodą specjalną „Tschumi-Preis” za najlepszy dyplom solistyczny.
Artysta zdobył wiele nagród. Najważniejsze z nich, to zwycięstwa w X Międzynarodowym Konkursie im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (1991), Międzynarodowym Konkursie w Bayreuth (1991), w Międzynarodowym Konkursie im. Henryka Szerynga w Monte Carlo (1994), w 44. Międzynarodowym Konkursie ARD w Monachium (1995, najwyższy laur, przyznany dopiero po raz trzeci w 50-letniej historii tego konkursu).
Wiele koncertuje w kraju i za granicą jako solista i kameralista. Występował we wszystkich krajach europejskich, w krajach arabskich, w Azji oraz w obu Amerykach. Koncertował z orkiestrami Bayerischen Rundfunk i Süddeutschen Rundfunk, Berner Symhonieorchester, Sinfonia Helvetica, Radio Kamerorkest Hilversum, Deutschen Kammerorchester, Sinfonia Varsovia, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Orchestre Philharmonique de Monte Carlo oraz Netherlands Kammerorchester.
Współpracuje z dyrygentami tej miary, co James DePreist, Arnold Katz, Alun Francis, Hartmut Haenchen, Nicolas Pasquet, Bernhard Klee, Jerzy Maksymiuk, Marek Pijarowski, Antoni Wit, Grzegorz Nowak, Tadeusz Strugała, Siegfried Heinrich, Fritz Weisse, Bernhard Güller, Olaf Henzold, Doron Salomon, Barbara Yahr, Michael Studer czy Hillary Griffthlis.
Brał udział w znanych festiwalach, takich jak Braunschweiger Kammermusikpodium, Internationale Bachakademie Stuttgart, L’esplanade Saint-Etienne, Rheingau Festival, Printemps des Arts de Monte Carlo, Internationale Festspiele Passau, Danos Festival, Grazer Frühling, Schlosskonzerte Thun, Musikfestival Braunwald oraz Al Bustan Festival. Grał na prestiżowych koncertach organizowanych dla znanych osobistości ze świata polityki (jak kanclerz Niemiec Helmuth Kohl, przewodnicząca Bundestagu Rita Süssmuth, pani prezydent konfederacji szwajcarskiej Ruth Dreifuss, książę Monaco Rainer III) oraz z okazji ważnych rocznic i wydarzeń europejskich.
Występuje w prestiżowych salach koncertowych: Tivoli Hall w Kopenhadze, Liederhalle w Stuttgarcie, Herkules Saal w Monachium, Concertgebouw w Amsterdamie, Chatelet w Paryżu, Palau de la Musica Catalona w Barcelonie, Teatro Monumental w Madrycie, Tonhalle w Zurichu, Victoria Hall w Genewie. Piotr Pławner dysponuje rozległym repertuarem, począwszy od baroku po dzieła kompozytorów współczesnych (m.in. Krzysztofa Pendereckiego i Witolda Lutosławskiego). Dokonał wielu nagrań radiowych i telewizyjnych w Polsce, Holandii, w Niemczech, Danii, Hiszpanii, Szwajcarii i Austrii, w tym m.in. dla Polskiego Radia i Telewizji, TV Hilversum, TV i Radia Bawarskiego, TV Espana, Radio France, SDR, WDR, SWR, DRS oraz ORF. Dokonał też archiwalnych nagrań z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach (koncerty skrzypcowe Henryka Wieniawskiego, Karola Szymanowskiego, Mieczysława Karłowicza, Sergiusza Prokofiewa i Roberta Schumanna) oraz z orkiestrami Süddeutsche Rundfunk, Bayerische Rundfunk, Mitteldeutsche Rundfunk. W swoim dorobku ma także kilka płyt kompaktowych z utworami kompozytorów polskich, z których wszystkie otrzymały nominację do prestiżowej nagrody „Fryderyk”. Płyta z utworami kameralnymi Karola Szymanowskiego została uznana za „Płytę roku 1998” przez miesięcznik „Studio”. Płyta CD z Koncertem na skrzypce, fortepian i kwartet smyczkowy Ernesta Chaussona, nagrana wraz z pianistą Bruno Canino i Kwartetem Śląskim, otrzymała nagrodę „Fryderyk” w 2005 r. Płyta CD z kompletem dzieł na skrzypce i fortepian Grażyny Bacewicz, nagrana w roku 2006 wraz z Ewą Kupiec dla wydawnictwa Henssler, otrzymała nagrodę specjalną krytyków niemieckich. Gra i talent Piotra Pławnera została wielokrotnie uznana przez krytykę międzynarodową. Po wspólnym koncercie Yehudi Menuhin nazwał artystę jednym z najbardziej obiecujących talentów. Piotr Pławner gra na skrzypcach, które wykonał Tomaso Balestrieri, włoski lutnik z XVIII w.
Z D J Ę C I A