Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

Teraz już na pewno - wszyscy jesteśmy tego pewni, że przyszła prawdziwa wiosna i w filharmonii muzycy śmiało mogą zagrać na kolejnym „Koncercie Rodzinnym” kompozycję Antonio Vivaldiego Cztery pory roku: Wiosna. Początek koncertu w wykonaniu olsztyńskich filharmoników w niedzielę (19.05) o godzinie 11. w sali koncertowej Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie.

Utrzymana w radosnej tonacji E-dur Wiosna według Vivaldiego ma zgodnie z zamiarem kompozytora - roztoczyć przed słuchaczem takie obrazy dźwiękowe jak:

» w części pierwszej (Allegro) - echa budzącej się przyrody: śpiew ptaków, szmer płynących źródeł, odgłosy burzy;

» w części drugiej (Largo): w muzyce ma się pojawić śpiący pasterz, szmer liści i roślin, szczekanie psa; » w części trzeciej (Allegro): wiejski taniec.

Jest w tej muzyce dużo efektów ilustracyjnych i przede wszystkim - wiele pięknych brzmień i mistrzowskiej wirtuozerii.

W pewnym momencie stanie na filharmonicznej estradzie aż czworo solistów, aby wykonać Koncert na czworo skrzypiec h-moll op. 3 - drugą w tym koncercie kompozycję Antonio Vivaldiego. W niedzielne przedpołudnie usłyszymy również w sali koncertowej naszej filharmonii wspaniały Koncert na dwoje skrzypiec Jana Sebastiana Bacha.

Orkiestrę symfoniczną filharmoników warmińsko-mazurskich poprowadzi Jan Miłosz Zarzycki a solistami wiosennego koncertu rodzinnego będą koncertmistrzowie olsztyńskiej orkiestry: Natan Dondalski, Artur Milian, Monika Dondalska oraz Michał Marcol.

Koncert Rodzinny rozpocznie się w niedzielę 19 maja 2013 r. o godzinie 11.00, ale jeśli niektóre dzieci już wiedzą jak można narysować wiosnę - filharmonia zaprasza je godzinę wcześniej do udziału w konkursie rysunkowym pt. „Wiosna w Filharmonii”. Na dzieci czekają również inne dodatkowe atrakcje. W imieniu olsztyńskich filharmoników - zapraszamy!

******

19 maja 2013 r.(niedziela) godz.11.00 sala koncertowa Filharmonii

Koncert Rodzinny Muzyczne pory roku - „Wiosna”

» Jan Miłosz Zarzycki - dyrygent
» Natan Dondalski - skrzypce
» Artur Milian - skrzypce
» Monika Dondalska - skrzypce
» Michał Marcol - skrzypce
» Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Program:

» Antonio Vivaldi - Cztery pory roku: Wiosna. Koncert E-dur op. 8 nr 1 RV 269
» Johann Sebastian Bach - Koncert na dwoje skrzypiec d-moll BWV 1043
» Antonio Vivaldi - Koncert na czworo skrzypiec h- moll op. 3 nr 10 RV 58

Bilety w cenie: normalny 30 zł, ulgowy 22 zł rodzinny dla opiekuna 22 zł, rodzinny dla dziecka 11 zł do nabycia pn.-pt. w godzinach 10.00-18.00 oraz na dwie godziny przed koncertem.

Telefoniczna rezerwacja w kasie Filharmonii tel. 89 527 51 75 wew.135

******

Jan Miłosz Zarzycki - dyrygent

Finalista i laureat międzynarodowych konkursów muzycznych we Włoszech, w Hiszpanii i na Węgrzech. W roku 1994 uzyskał dyplom z wyróżnieniem w klasie dyrygentury Marka Pijarowskiego we Wrocławiu. Studia dyrygenckie uzupełniał w Wiedniu i w Berlinie, gdzie miał okazję poznać sztukę takich mistrzów batuty jak Seiji Ozawa, Kurt Masur, Claudio Abbado.

Jest również absolwentem wydziału instrumentalnego Akademii Muzycznej w Katowicach, a jako skrzypek - laureatem licznych konkursów muzycznych. W roku 1988 objął kierownictwo Studenckiej Orkiestry Kameralnej Jeunesses Musicales przy Akademii Muzycznej w Katowicach, w latach 1992-1993 współpracował z Państwową Operą we Wrocławiu.

W kwietniu 1994 r. wziął udział w I Ogólnopolskim Przeglądzie Młodych Dyrygentów im. Witolda Lutosławskiego w Białymstoku, gdzie zajął ex aequo I miejsce, a także otrzymał trzy nagrody pozaregulaminowe, m.in. nagrodę orkiestry. Współpracował z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, z orkiestrą Sinfonia Varsovia oraz z Warszawską Operą Kameralną.

Dyrygował większością polskich orkiestr filharmonicznych. Koncertował w Niemczech, Francji, Austrii, Holandii, Czechach, Rosji, we Włoszech, na Ukrainie, w Macedonii, USA, Belgii, na Litwie i na Białorusi. W roku 1997 otrzymał III nagrodę na VII Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Arturo Toscaniniego w Parmie, którego konsekwencją było tournée koncertowe po Włoszech z Orkiestrą Symfoniczną regionu Emila Romagna im. Arturo Toscaniniego.

Od 1999 r. jest adiunktem i członkiem katedry dyrygentury Uniwersytetu Muzycznego F. Chopina w Warszawie, prowadzi też Międzynarodowe Młodzieżowe Warsztaty Muzyczne w Szczecinie. Jest także I dyrygentem Warszawskiej Orkiestry Kameralnej „Concentus pro arte” oraz dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Kameralnej im. Witolda Lutosławskiego w Łomży. W 2008 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego uhonorował go Nagrodą Specjalną w uznaniu zasług dla polskiej kultury muzycznej, a w roku 2011 - dyplomem za wybitne dokonania na rzecz dziedzictwa Fryderyka Chopina. W tym samym roku artysta ukończył Podyplomowe Studia Menedżerskie na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego.

Artur Milian -skrzypce

Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 5 lat. Następnie uczył się w szkołach muzycznych w Gliwicach, w Bielsku-Białej i w Katowicach. W 1973 r. ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Katowicach w klasie skrzypiec Stanisława Lewandowskiego. W roku 1973 rozpoczął pracę zawodową jako artysta muzyk w Wielkiej Orkiestrze Symfonicznej Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach. W latach 1974-76 odbył staż asystencki u Galiny Barinowej w Konserwatorium Moskiewskim im. P. I. Czajkowskiego.

Od 1977 jest koncertmistrzem Warmińsko-Mazurskiej Filharmonii im. Feliksa Nowowiejskiego w Olsztynie; w latach 1983-84 był koncertmistrzem Orkiestry Symfonicznej w Bari (Włochy); w latach 1988-92 gościnnym koncertmistrzem Wiener Mozart Oper i orkiestry Sinfonietta de Paris. Prowadził również działalność pedagogiczną w WSP w Olsztynie oraz PSM I i II stopnia w Olsztynie. Kwalifikacje II stopnia (habilitacja) uzyskał w 1995 r. w Akademii Muzycznej w Poznaniu. W 1999 r. otrzymał od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych. W 2004 r. Minister Edukacji Narodowej i Sportu mianował Artura Miliana na stanowisko profesora zwyczajnego w Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Od 2006 r. skrzypek jest również zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego w Instytucie Kulturoznawstwa Olsztyńskiej Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania im. prof. Tadeusza Kotarbińskiego.

W ciągu 35 lat zawodowej działalności artystycznej wykonał setki koncertów jako solista skrzypek i kameralista. Występował w kraju oraz w Rosji, w Niemczech, Rumunii, Czechach, we Włoszech, Francji, na Litwie, w Szwecji, Danii i USA. Był solistą podczas tournée Filharmonii Olsztyńskiej w Rumunii, we Włoszech i we Francji. Dokonał pierwszych światowych wykonań i pierwszych nagrań płytowych Koncertu na skrzypce i orkiestrę Mario Cesa (LP, Musical Dorica Italia 1988) oraz Koncertu Nr III na skrzypce i orkiestrę Pierre’a Wissmera (CD, SEPM QUANTUM Paris 1992). Ponadto nagrał też Koncert Nr II na skrzypce i orkiestrę Wissmera (CD, również dla SEPM QUANTUM Paris 1992) oraz Cztery Pory Roku Vivaldiego (CC, AUDIO SOFT 1992).

W latach 1992-95 był jurorem międzynarodowych konkursów muzycznych w Wiedniu i w Brasov. Wśród nagród i odznaczeń otrzymał m.in. Brązowy Medal na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Ludwiga van Beethovena w Hradec (Czechosłowacja, 1971), nagrodę miesięcznika „Warmia i Mazury” (1982), Złoty Krzyż Zasługi (1986), Medal Za Szczególne Zasługi dla Akademii Medycznej w Białymstoku (1990), ATUT ‘94 Warmii i Mazur w dziedzinie kultury dla Kwartetu Smyczkowego Filharmonii Olsztyńskiej „Artur Milian String Quartet”, Medal College of Communications & Fine Arts Bradley University Peoria (USA, 1996), Nagrodę Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego (1999), odznaczenie Zasłużony Działacz Kultury (2000), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2001), Medal Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego (2005), Nagrodę Prezydenta Miasta Olsztyna (2005), Nagrodę Ministra Kultury (2005), Nagrody Rektora WSP, UWM i OWSIiZ, Złotą Odznakę SPAM (2009), Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Warmińsko-Mazurskiego (2010), Brązowy Medal Zasłużony Kulturze „Gloria Artis” (2010).

Od 1978 r. jest członkiem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków.

Michał Marcol - skrzypce

Urodził się w 1988 r. w Rybniku. W 2007 r. ukończył z wyróżnieniem Państwową Szkołę Muzyczną im. Karola i Antoniego Szafranków w Rybniku w klasie skrzypiec Adama Mokrusa, pod którego opieką kontynuował studia w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. W 2012 r. ukończył studia z oceną celującą. Obecnie jest studentem studiów doktoranckich w uczelni macierzystej, gdzie pracuje pod kierunkiem Adama Mokrusa. Swoje umiejętności wiolinistyczne doskonalił na kursach mistrzowskiej interpretacji w kraju i za granicą (Austria, Stany Zjednoczone), m.in. pod kierunkiem Maxima Vengerova podczas festiwalu „Muzyka w zabytkach starego Gdańska”.

W latach 2008-2012 pięciokrotnie został laureatem I nagrody Uczelnianego Konkursu Skrzypcowego w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. W 2006 r. zdobył wyróżnienia w XXXII Konkursie Bachowskim im. Stanisława Hajzera w Zielonej Górze i Ogólnopolskim Konkursie Interpretacji Muzycznej im. Ireny Dubiskiej w Łodzi. Uczestniczył w wielu krajowych i międzynarodowych konkursach skrzypcowych m.in. VII Ogólnopolskim Konkursie Skrzypcowym im. Stanisława Serwaczyńskiego w Lublinie, IV Międzynarodowym Konkursie im. Tadeusza Wrońskiego na Skrzypce Solo w Warszawie, VIII Ogólnopolskim Konkursie Skrzypcowym im. Zdzisława Jahnkego w Poznaniu, III Międzynarodowym Konkursie im. Karola Szymanowskiego w Łodzi (2009). W październiku 2011 r. - w wyniku kwalifikacji przeprowadzonych przez Maxima Vengerova - wziął udział w XIV Międzynarodowym Konkursie= Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu. Zarówno jako solista jak i kameralista uczestniczył w wielu koncertach i festiwalach (m.in. VIII Festiwal Muzyki Kameralnej „Musica da chiesa”, VII Ogólnopolski Festiwal Promocyjny „Sierpień talentów”, XXI Międzynarodowy Festiwal Muzyki Kameralnej i Organowej, Muzyka w zabytkach starego Gdańska). W 2012 r. wystąpił jako solista na koncercie wyróżnionych dyplomantów Akademii Muzycznej z orkiestrą Filharmonii Śląskiej prowadzoną przez Piotra Sułkowskiego. Ponadto jako solista występował z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Rybnickiej im. Braci Szafranków i Orkiestrą Symfoniczną Szkoły Szafranków w Rybniku pod batutą m.in. Mirosława Jacka Błaszczyka, Massimiliano Caldiego i Sławomira Chrzanowskiego. W latach 2008-2012 pełnił funkcję koncertmistrza Akademickiej Orkiestry Symfonicznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.

W latach 2006-2012 został stypendystą Prezydenta Miasta Rybnika, Marszałka Województwa Śląskiego oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a także otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Rybnika w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury.

Obecnie pełni funkcję koncertmistrza Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej im. F. Nowowiejskiego w Olsztynie.

Monika Dondalska - skrzypce

Urodziła się w 1985 r. w Olsztynie. Pochodzi z rodziny o tradycjach muzycznych. Naukę gry na skrzypcach rozpoczęła pod kierunkiem ojca, Jana Dondalskiego. W siódmym roku życia podjęła naukę w PSM I i II st. w Olsztynie w klasie skrzypiec Antoniego Hoffmana. Od 1996 r. była uczennicą Zdzisława Wylonka. W latach 2000-2002 r. uczęszczała do Państwowego Liceum Muzycznego im. Zenona Brzewskiego w Warszawie w klasie skrzypiec Mirosława Ławrynowicza. W roku 2004 ukończyła Państwowe Liceum Muzyczne im. Artura Rubinsteina w Bydgoszczy w klasie Bolesława Siarkiewicza.

W roku 2010 ukończyła Akademię Muzyczną im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy w klasie Vadima Brodskiego. Monika Dondalska jest laureatką wielu ogólnopolskich konkursów skrzypcowych, m.in. im. Janiny Garści w Stalowej Woli (1993 - IV nagroda oraz nagroda specjalna dla najmłodszego uczestnika); im. Aleksandry Januszajtis w Gdańsku (1994 - IV nagroda; 1997 - III nagroda); im. Grażyny Bacewicz we Wrocławiu (1996 - III nagroda), na Wielkopolskim Konkursie Skrzypcowym w Poznaniu (1997 - III nagroda) oraz im. Stanisława Serwaczyńskiego w Lublinie (1996 - IX nagroda oraz nagroda specjalna dla najmłodszego uczestnika, nagroda Krajowego Funduszu Na Rzecz Dzieci Uzdolnionych Muzycznie, oraz nagroda Filharmonii Lubelskiej; 1999 - IV nagroda) oraz na Ogólnopolskim Bachowskim Konkursie im. Stanisława Hajzera w Zielonej Górze (2003 - II nagroda). Często też zajmowała nagradzane miejsca na Ogólnopolskich Przesłuchaniach Uczniów Klas Skrzypiec Szkół Muzycznych. W roku 1998 była półfinalistką Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Louisa Spohra w Weimarze. W latach 1996-2000 młoda skrzypaczka była stypendystką Krajowego Funduszu Na Rzecz Dzieci. Brała udział w kursach skrzypcowych w Zakopanem, Łańcucie (pod kierunkiem Mirosława Ławrynowicza) oraz w Goch (pod kierunkiem Roberta Szredera). W lipcu 2003 uczestniczyła w kursie „Salony u Mistrza - w stronę Artura Rubinsteina” pod kierunkiem Konstantego Andrzeja Kulki w Bydgoszczy.

Otrzymała nagrodę dla wyróżniającego się uczestnika kursu. Koncertowała z zespołem kameralnym oraz orkiestrą szkolną w Hamburgu i Genewie. W 2003 r. wystąpiła z recitalem w Niemczech (Fussen).W tym samym roku w Niemczech wzięła udział w koncercie muzyki współczesnych kompozytorów niemieckich. W 1996 r. wykonała recital w Muzeum Ignacego Jana Paderewskiego w Warszawie. Występowała jako solistka z orkiestrami symfonicznymi Filharmonii Lubelskiej, Olsztyńskiej (później Warmińsko- Mazurskiej) oraz w Białymstoku pod batutą Bogdana Olędzkiego, Romana Zielińskiego, Jerzego Salwarowskiego, Janusza Przybylskiego, Zygmunta Rycherta.

W sezonie artystycznym 2009/2010 rozpoczęła pracę w Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej. W latach 2010-2012 prowadziła klasę skrzypiec w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia w Mrągowie. We wrześniu 2012r. rozpoczęła pracę w Państwowej Szkole Muzycznej I Stopnia w Lidzbarku Warmińskim oraz objęła stanowisko koncertmistrza Filharmonii Warmińsko- Mazurskiej.

Natan Dondalski - skrzypce

Urodził się w 1980 r. w Olsztynie. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 7 lat pod kierunkiem ojca, Jana Dondalskiego, kontynuował ją w Państwowej Szkole Muzycznej im. Chopina w Olsztynie w klasie skrzypiec Antoniego Hoffmana, a następnie u Mirosława Ławrynowicza w Państwowym Liceum Muzycznym im. Zenona Brzewskiego w Warszawie.

W 2004 r. ukończył z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej im. Chopina w Warszawie pod kierunkiem Mirosława Ławrynowicza, jako jeden z ostatnich absolwentów tego pedagoga. Doskonalił swoje umiejętności u tak wybitnych skrzypków jak Grigorij Żyslin w Würzburgu i Rosa Fain w Düsseldorfie. Uczestniczył w mistrzowskich kursach skrzypcowych u takich sław jak Wanda Wiłkomirska, Marina Jaszwili, Wolfgang Marschner, Pierre Amoyal.

Był wielokrotnym stypendystą Fundacji Kultury Polskiej oraz Ministerstwa Kultury i Sztuki. Jest laureatem wielu prestiżowych konkursów skrzypcowych, m.in. w Gdańsku (1994), w Pradze (1994), w Weimarze (im. Spohra, 1995), we Freiburgu (im. Spohra, 1997) i w Warszawie (1997). Występował we Francji, w Niemczech, Rosji, Holandii, Czechach, Mołdawii, na Słowacji, w Bułgarii, Austrii, Finlandii, Szwecji, Norwegii, Szwajcarii, w Anglii oraz w Japonii. Stale współpracuje z większością polskich filharmonii. Koncertował również z takimi orkiestrami symfonicznymi jak Polska Orkiestra Radiowa w Warszawie, Orkiestra Symfoniczna Vratislavia, Słowacka Sinfonietta, Narodowa Orkiestra Polskiego Radia w Katowicach, Orchestra Nationala a Republicii Moldova, Państwowa Orkiestra Symfoniczna w Weimarze, Orkiestra Filharmonii we Freiburgu, SWR Rundfunkorchester Kaiserslautern, Klassische Philharmonie Bonn. Grał pod batutą takich dyrygentów jak Andrzej Straszyński, Tomasz Bugaj, Simca Heled, Makoto Suehiro, Tadeusz Wojciechowski, Jerzy Swoboda, Wolfgang Marschner, Peter Falk, Heribert Beissel, Ovidiu Balan, Marek Pijarowski, Jerzy Salwarowski, Mirosław Jacek Błaszczyk, Leoš Svárovský i Antoni Wit.

Brał udział w wielu festiwalach krajowych i międzynarodowych, m.in. w Tarnowie, Bydgoszczy, Katowicach, Krakowie, im. Hubermana w Częstochowie, w Helsinkach, w Kuhmo, Sztokholmie, Upsali, w Kalmarze, Paryżu, Kiszyniowie, Pradze, Berlinie, Sapporo i w Tokio. Występował w wielu prestiżowych salach koncertowych takich jak: Cristal Saal w Obihiro, Filharmonia Narodowa w Warszawie, Studio koncertowe im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, Filharmonia Narodowa w Sofii, White Hall w Helsinkach, Meistersinger Halle w Norymberdze, Kölner Philharmoniker, Musikhalle w Hamburgu, Liederhalle w Stuttgarcie, Konserthuset w Oslo, Beethovenhalle w Bonn oraz Schauspielhaus w Berlinie.

Jest zdobywcą nagrody Złotej Dziesiątki „Gazety Olsztyńskiej”, „Atutu Warmii i Mazur” oraz Stypendium Twórczego Ministra Kultury i Sztuki za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury. Dokonał wielu nagrań archiwalnych dla radia i TV polskiej, czeskiej, mołdawskiej, niemieckiej, francuskiej i fińskiej. Działalność koncertową łączy z pracą na stanowisku I koncertmistrza Filharmonii Koszalińskiej oraz Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie.

Zdaniem krytyki i prasy Natan Dondalski zalicza się do czołówki najlepszych polskich skrzypków młodego pokolenia.

******

Wprowadzenie do koncertu

Koncerty skrzypcowe Antonio Vivaldiego (1678 -1741) to prawdziwa skarbnica pięknych brzmień i mistrzowskiej wirtuozerii. Ten „rudy ksiądz” - „Il prete rosso” z Wenecji - pisał muzykę, którą bez przesady można nazwać popularną. A produkował swoje koncerty niemal taśmowo. Sam będąc świetnym skrzypkiem, samych koncertów skrzypcowych stworzył ponad 200, zaś wraz z koncertami na inne instrumenty spuścizna Vivaldiego obejmuje blisko 500 pozycji.

Tytułem do sławy kompozytora było dopracowanie przezeń wzorcowej, szeroko przyjętej w owej epoce, formy takiego koncertu instrumentalnego z orkiestrą. Była to kompozycja na jeden lub więcej instrumentów solowych (concertino), grających wirtuozowskie partie na tle zespołu (tutti), a składała się z trzech części zestawionych zgodnie z ulubioną w baroku zasadą kontrastu: część szybka - wolna - szybka. Niekiedy na początku dodawał Vivaldi w charakterze wstępu jeszcze jedną część wolną. Ten zasadniczy schemat nabierał blasku dzięki bogactwie zróżnicowanych szczegółów.

Znajdziemy w koncertach Vivaldiego mnóstwo charakterystycznych, barokowych efektów ilustracyjnych: muzyczne wyobrażenia śpiewu ptaków, szumu wiatru, szczekania psa, burzy na morzu, odgłosów polowania itp.

„Wiosna” z „Czterech Pór Roku”, czyli Koncert E-dur op. 8 nr 1 RV 269, ma - zgodnie z zamiarem kompozytora - roztoczyć przed słuchaczem takie obrazy dźwiękowe:

- w części pierwszej (Allegro) - echa budzącej się przyrody: śpiew ptaków, szmer płynących źródeł, odgłosy burzy;
- w części drugiej (Largo): w muzyce ma się pojawić śpiący pasterz, szmer liści i roślin, szczekanie psa; -w części trzeciej (Allegro): wiejski taniec.

Przed nami, więc kolejny rozdział muzycznej opowieści o sielskim życiu człowieka na łonie natury. Całość ukończył Vivaldi około roku1720, jako muzyczną ilustrację czterech sonetów nieznanego nam dziś autora (niektórzy sądzą, że napisał je Torquato Tasso, inni dodają, że inspiracją były również obrazy Rafaela).Drukiem ukazały się te koncerty w roku 1725w Amsterdamie, włączone do zbioru kompozycji pod wspólnym tytułem „Il cimento dell’armoniae dell’inventione” („Spór pomiędzy harmonią a wyobraźnią”), chyba dobrze wyrażającym główny zamysł tej muzyki: pogodzić wymagania konstrukcji czysto muzycznej z chęcią podążania za fantazją i „malowania dźwiękami”, zająć wyobraźnię słuchacza, pobudzić ją grą kontrastów, wywołać skojarzenia dźwięków z nastrojami i obrazami wciąż zmiennej, otaczającej człowieka przyrody.

Koncert d-moll na dwoje skrzypiec BWV 1043 Johanna Sebastian Bacha (1685-1750) powstał prawdopodobnie około roku 1720, w okresie, gdy kompozytor piastował stanowisko kapelmistrza i dyrektora muzyki kameralnej na dworze księcia Leopolda von Anhalt-Köthen w Köthen. Nota bene mniej więcej w tym samym okresie powstało też m.in. sześć koncertów nazwanych później „Brandenburskimi” od osoby margrabiego brandenburskiego Christiana Ludwiga von Hohenzollerna, któremu je Bach ofiarował w roku 1721. Był to więc dla kompozytora czas owocujący prawdziwymi perłami w gatunku koncertów instrumentalnych. Już kilka lat wcześniej, pracując jako organista i kameralista kapeli księcia Wilhelma Ernsta von Sachsen-Weimar w Weimarze, Bach miał okazję poznać dzieła popularnych w początkach XVIII wieku kompozytorów włoskich: Corelliego, Vivaldiego, Marcella, Albinoniego, Tartiniego. Kilka koncertów Vivaldiego przerobił wówczas na organy. Przede wszystkim jednak, studiując Vivaldiego, przejął od weneckiego mistrza wykształcony przez niego kształt koncertu instrumentalnego. Tę formę rozwijał później i urozmaicał w koncertach własnych. Cechują je doskonale wyważone napięcia pomiędzy instrumentami koncertującymi a całym zespołem, plastycznie pulsujące melodie, kontrapunktyczne sploty cudownie iskrzących się głosów. A komponował je niekiedy w paru wariantach. I tak na przykład wykonywany dzisiaj koncert d-moll na dwoje skrzypiec opracował ponownie w roku 1736, już w Lipsku, jako Koncert c-moll na dwa klawesyny BWV 1062. Zaś od Johannesa Nikolausa Forkla, pierwszego biografa kompozytora, dowiadujemy się, iż nastrojowe, kontemplacyjne Largo z tego koncertu Bach zwykł wykorzystywać w Lipsku również w czasie mszy, podczas komunii.