Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

Filharmonia Warmińsko-Mazurska w Olsztynie zaprasza olsztynian na koncerty inaugurujące 67. Sezon Artystyczny i Cykl Mistrzowskich Recitali Fortepianowych w sezonie artystycznym 2012/2013. Pierwszy z koncertów odbędzie się w najbliższy piątek (14.09), o godzinie 19.00, kolejny zaś dzień później (15.09), o godzinie 18.00.

W koncercie inaugurującym sezon artystyczny wystąpią: legenda jazzu, mistrz improwizacji, wybitny pianista - Adam Makowicz oraz Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej pod dyrekcją dyrektora artystycznego instytucji Piotra Sułkowskiego. W pierwszej części koncertu zostaną wykonane standardy amerykańskie, jazzowe interpretacje utworów Chopina (m.in.: Preludium nr. 7 A-dur op. 28, Scherzo E-dur op. 54) oraz utwory własne Adama Makowicza. Po przerwie natomiast usłyszymy kompozycje Georga Gershwina - pierwszą z nich będzie „Błękitna Rapsodia”, drugą „Amerykanin w Paryżu”.

Solistą sobotniego koncertu inaugurującego mistrzowskie recitale będzie Adam Makowicz. Ten bardzo wysoko ceniony przez „muzyczny świat” pianista nagrał kilkadziesiąt płyt i występował w najważniejszych salach koncertowych na świecie, współpracując z największymi współczesnymi muzykami. Jest autorem kompozycji na zespoły kameralne, ponad 100 krótkich kompozycji jazzowych, a także muzyki do krótkich filmów.

Orkiestrę symfoniczną filharmoników warmińsko-mazurskich poprowadzi Piotr Sułkowski. W programie koncertu standardy kompozytorów amerykańskich (m.in: Gershwin, Ellington, Armstrong, Bernstein, Rodgers, Porter), jazzowe interpretacje utworów Chopina (Preludium nr. 7 A-dur op. 28, Scherzo E-dur op. 54) oraz utwory własne Adama Makowicza, m. in.: Composition No. 20 (Sopot 100), Early June in Central Park, A Song from My Past, Living High in Manhattan. W drugiej części koncertu Georg Gershwin - „Błękitna Rapsodia” oraz „Amerykanin w Paryżu”. Adam Makowicz urodził się w 1940 roku w Czechach, w polskiej rodzinie mieszkającej na Śląsku Cieszyńskim. W 1946 z rodzicami powrócił do Polski. Pierwszych lekcji gry na fortepianie udzielała Adamowi jego matka, pianistka i śpiewaczka. Młody Adam okazał się szczególnie utalentowany, toteż trafił do szkoły dla dzieci uzdolnionych muzycznie, a następnie do klasy fortepianu wybitnego nauczyciela, profesora Karola Szafranka w Rybniku.

Choć rodzice marzyli dla syna o karierze pianisty klasycznego, 15-letniego Adama porwał jazz. W późnych latach pięćdziesiątych w Polsce muzyka jazzowa była niemile widzianym a nawet wręcz zakazanym owocem Zachodu. Ta muzyka, „świat wolności i improwizacji” - jak powiedział kiedyś Makowicz - zafascynowała go do takiego stopnia, że jako nastolatek porzucił szkołę, jej klasyczne wymagania i zasady - i zaczął szukać własnej drogi artystycznej oraz języka wypowiedzi muzycznej. A nie mogąc liczyć na dalszą pomoc rodziców, wiódł odtąd bardzo skromną egzystencję, żyjąc w ciągłej niepewności następnego dnia. Jego oazą stał się wtedy krakowski klub jazzowy „Helicon”.

Kilka lat później, w 1962 roku, wraz ze wspaniałym trębaczem Tomaszem Stańką, Adam utworzył grupę „Jazz Darings”, uważaną za pierwsze europejskie combo jazzowe. Współpracował wówczas z Andrzejem Kurylewiczem, Zbigniewem Namysłowskim, Janem Ptaszynem Wróblewskim, Urszulą Dudziak, Wojtkiem Młynarskim. Przez wiele lat swoją muzyką uświetniał klasyczne już warszawskie festiwale Jazz Jamboree.

Od połowy lat 1970. Adam Makowicz coraz częściej grywał koncerty solowe, zyskując sławę i uznanie wśród melomanów w Polsce i na świecie.

W 1977 roku, z rekomendacji Benny’ego Goodmana oraz popularyzatora jazzu - Willisa Conovera, (na którego programie radiowym „Music USA - Jazz Hour” Makowicz, jako młodziutki chłopak uczył się jazzu, słuchając największych sław zza oceanu), legendarny producent John Hammond zaprosił go na 10-tygodniowe tournée w USA. W tym czasie Makowicz nagrał dla CBS Columbia płytę solową, zatytułowaną „Adam”.

W 1978 roku pianista wyjechał do USA po raz drugi, tym razem na kontrakt 6-miesięczny, i od tego czasu Nowy Jork - Manhattan - stał się jego stałym domem.

Otworzyły się przed Adamem legendarne świątynie muzyki - nowojorska Carnegie Hall (pierwszy jego solowy występ w tej sali był udziałem w koncercie poświęconym zmarłemu sześć miesięcy wcześniej Errollowi Garnerowi) i klub Cookery w Greenwich Village. Zaproszono go także do udziału w Festiwalu Jazzowym w Newport w Rhode Island.

Po wprowadzeniu w Polsce w 1981 roku stanu wojennego, wraz z innymi polskimi artystami mieszkającymi w USA, Adam wziął udział w emitowanym na cały świat programie telewizyjnym „Żeby Polska była Polską”, zorganizowanym z inicjatywy prezydenta Ronalda Reagana. Dopiero po 1989 roku mógł ponownie odwiedzić Polskę. Teraz jeździ do kraju często i regularnie.

Występując w USA, Adam dzielił scenę z największymi i najwspanialszymi muzykami, między innymi z Bennym Goodmanem, Herbiem Hancockiem, Earlem Hinesem, Freddiem Hubbardem, z Sarah Vaughan, Teddym Wilsonem, Georgem Shearingiem, Georgem Mrazem, Alem Fosterem, Jackiem DeJohnettem, Charliem Hadenem.

Był wielokrotnym solistą orkiestr i zespołów kameralnych: National Symphony of Washington, London Royal Philharmonic Orchestra, Moscow Symphony Orchestra, Filharmonii Narodowej w Warszawie, Chester String Quartet, Amici String Quartet, Orkiestry Kameralnej „Amadeus” z Agnieszką Duczmal, Polskiej Filharmonii Kameralnej z Wojciechem Rajskim, Kwartetu „Wilanów” i wielu innych.

Bardzo wysoko został oceniony przez recenzentów jego występ w duecie z Leszkiem Możdżerem w Carnegie Hall we wrześniu 2004 roku. Koncert - pojedynek między mistrzem weteranem i wschodzącą gwiazdą jazzu został utrwalony na płytach CD i DVD. Nagranie to zostało uhonorowane „Platynową Płytą” przez wytwornię EMI Music.

Poza utworami jazzowymi Adam Makowicz ma w swoim repertuarze także klasykę, szczególnie Chopina, którym „nasiąkł” w młodości, jak sam mówi, i którego czuje „po jazzowemu” jak nikt inny. Niewątpliwym wyrazem wpływu geniuszu Chopina jest wspólne koncertowanie Adama z Krzysztofem Jabłońskim czy Stanisławem Drzewieckim, a w programie oczywiście Chopin. [www.makowiczjazz.com]

W USA Adam Makowicz wydał płytę poświęconą muzyce Chopina w interpretacji jazzowej, jedyną amerykańską płytę tego rodzaju w całości poświęconą temu genialnemu kompozytorowi.

W swoim niezwykle szerokim repertuarze pianista posiada także utwory George’a Gershwina, Irvinga Berlina, Jerome’a Kerna, Cole’a Portera i wielu innych kompozytorów amerykańskich.

W roku 2008, z okazji jubileuszu czterystu lat istnienia amerykańskiej Polonii, Adama Makowicza uhonorowano wpisaniem w poczet czterystu Polaków najbardziej zasłużonych w historii Stanów Zjednoczonych.

Uhonorowany wieloma odznaczeniami cywilnymi, miedzy innymi Komandorskim Krzyżem Zasługi. W październiku 2009 roku w Warszawie Adam został udekorowany Złotym Krzyżem „Gloria Artis” - najwyższym odznaczeniem państwowym - za udział w propagowaniu sztuki polskiej na świecie.

Od wielu lat poświęca swój jesienny recital w Ustroniu na cel charytatywny, wspomagając tym gestem Ośrodek Edukacyjno-Rehabilitacyjno-Wychowawczy w Ustroniu-Nierodzimiu.