Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

Satysfakcjonująca praca, o ile ją posiadamy, może stać się powodem naszego zadowolenia, ciekawej samorealizacji, spełnieniem marzeń, zapewnić byt. Jednak praca może też stać się zagrożeniem. Jeśli przestaniemy widzieć cokolwiek poza nią.

Powoli przyczyniamy się najpierw do degradacji naszych stosunków z najbliższymi, zrywamy często wieloletnie przyjaźnie, zaniedbujemy zdrowie, potem częstokroć wiele innych istotnych dotychczas dla nas spraw.

Pracowitość jest cechą pozytywną. Pracoholizm nie. O dziwo, pracoholizm u mężczyzn często bywa efektem wcześniejszej depresji, apatii lub sporej obojętności na istotne sprawy życiowe. Po prostu, braku satysfakcji z życia prywatnego. Ucieczka w pracę? Tak, dodatkowo osiągnięty najczęściej sukces w pracy.

W przypadku kobiet, do podobnych uwarunkowań do głosu dochodzi męsko-damska rywalizacja, chęć zdominowania innych kobiet. A czasem silna potrzeba zaznaczenia mocnej pozycji w świecie męskiej dominacji. To wszystko wciąga osoby z predyspozycją do walki o sukces. Często określa się takie zjawisko „wyścigiem szczurów”. Błyszczymy w pracy, osiągamy sukcesy. Za to na polu rodzinnym powoli dzieje się coraz gorzej. Wszystko zaczyna się psuć. Nie mamy czasu, siły, cierpliwości dla rodziny, przyjaciół. Zostajemy sami. Praca zrobiła się dla nas wszystkim. Z niechęcią zaczynamy myśleć o dniach wolnych od pracy. O urlopie nie chcemy słyszeć. Zmuszeni, usiłujemy bezustannie kontaktować się z miejscem pracy. Nie mamy świadomości uzależnienia. Czujemy się wręcz winni, że opuszczamy pracę.

Oczywiście, przy takim trybie życia trudno przy sobie utrzymać partnera. Chyba, że też będzie to pracoholik. Jednak nie tylko dobór partnera staje się problemem. Prędzej, czy później pojawią się kłopoty zdrowotne. Nadmiar czasu spędzany w zamkniętych pomieszczeniach, przy komputerze, odbije się na stanie naszego zdrowia. Dużo czasu spędzonego przy komputerach, w niezdrowej dla kręgosłupa pozycji, brak powietrza, a zatem tlenu, przerodzi się w kłopoty zdrowotne oraz upośledzi nasz wygląd. Pojawią się: ziemista cera, otyłość, niedotlenienie, problemy sercowe, zaburzenia snu. I niestety wiele innych.

Mimo, że najczęściej nie zdajemy sobie z tego sprawy, pracoholizm jest takim samym uzależnieniem, z którym należy walczyć, jak np. alkoholizm czy nałóg palenia papierosów. W przypadku zbagatelizowania problemu, ustawiczny stres, brak wypoczynku i niezdrowy tryb życia, mogą doprowadzić do zaburzenia ważnych układów organizmu: systemu trawiennego, krwionośnego i nerwowego.

Wielu pracoholików przechodzi zawały serca. To uzależnienie częste prowadzi do rozpadu związku i rodziny. Pojawiają się problemy wychowawcze z dziećmi, które nie mogą liczyć na cierpliwość, pomoc i zrozumienie.

Zatem praca, bez wątpienia tak. Jednak nie nade wszystko.