Jaja symbolizowały nowe życie, odradzania się
W pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca chrześcijanie na całym świecie świętują Wielkanoc, czyli zmartwychwstanie Chrystusa. Święto to obchodzone jest w kościele katolickim, ewangelickim, luterańskim, prawosławnym oraz w kościołach wschodnich.
Słowo „zmartwychwstanie” pochodzi od łacińskiego „resurrectio” i greckiego „anastasis”, które oznaczają powstanie z martwych, ponowne ożywienie. Koncepcje religijne mówiące o odrodzeniu Boga są podstawą prawd wiary w zaratusztrianizmie, judaizmie, chrześcijaństwie i islamie. W tych systemach wyznaniowych wszyscy zmarli zostaną wskrzeszeni przez Boga w czasach ostatecznych. Elementy wiary w odrodzenie poprzez zmartwychwstanie występują też w hinduizmie i religiach animistycznych.
W mitologii egipskiej bogiem, który zmartwychwstał, był zabity przez Seta Ozyrys. Z kolei w mitologii greckiej zmartwychwstałym bogiem był Attis, towarzysz i kochanek bogini Kybele, przywrócony przez nią do życia, oraz Adonis, który ożywał raz do roku. Antyczni Grecy jednak uważali ciało za więzienie ducha. Dla nich zmartwychwstanie było czymś wstrętnym i niepojętym.
W judaizmie zaś wiara w zmartwychwstanie zakłada przebudzenie się wszystkich prawowiernych Żydów w dzień sądu ostatecznego. Tak więc grzebią oni zmarłych zwiniętych w kłębek, z twarzami w kierunku Jerozolimy (skąd nadejdzie wezwanie Boga), by mogli wstać jak najszybciej z grobu na dźwięk trąb obwieszczających sąd ostateczny. Z kolei w zaratusztrianizmie istnieje wiara w zmartwychwstanie Zaratustry, który ma się urodzić ponownie z dziewicy zapłodnionej przez Ahurę Mazdę i zaprowadzić na świecie bezpośrednie rządy boże. W religii tej występuje też wiara w zmartwychwstanie wszystkich „nieskalanych dusz” w dniu sądu ostatecznego.
Hinduizm nie uważa ciała za związane z duszą i odrzuca możliwość wskrzeszenia martwego ciała. Tak więc negowane jest zmartwychwstanie ciała i duszy w ujęciu, w jakim pojawił się człowiek. Zmartwychwstanie nie jest rozumiane w formie, jaką przyjęli chrześcijanie. Hindusi wierzą, że wieczna dusza nie ma początku ani końca i w cyklu reinkarnacji wciela się w kolejne ciała, które uznawane są za przejściowe, zanim ostatecznie połączy się z Bogiem.
W religiach animistycznych istnieje wiara w tzw. nieumarłych - ludzi powstających z grobów mimo stwierdzonego zgonu. Dotyczy to kultu Voodoo - zombie. Innymi nieumarłymi w mitologii słowiańskiej były Wąpierz i Strzyga.
Motyw zmartwychwstania był powszechny w obrzędach dawnych Słowian i praktykowanych przez nich świętach agrarnych. Wierzyli oni w symboliczne odrodzenie się ziemi, która na zimę obumiera, by wiosną rozkwitnąć na nowo. Motywem religijnym dawnych Słowian było zdobienie zielonymi gałązkami bukszpanu i liśćmi borówek wnętrz domów. Strojono domy też witkami wierzbowymi z baziami. Obyczaj malowania jajek, zwanych pisankami lub kraszankami, był znany już wśród pogan. Zdobione jaja symbolizowały nowe życie, odradzanie się.
W islamie wiara w zmartwychwstanie w dniu sądu ostatecznego jest zbliżona do wersji chrześcijańskiej, choć Koran nie opisuje jej tak obrazowo jak biblijna Księga Apokalipsy. Zgodnie z Koranem jako pierwszy przebudzony zostanie Mahomet, który wraz z prorokiem Mojżeszem stanie przy tronie Allaha. Pozostali ludzie mają być obudzeni z grobów i zostać poddani sądowi ostatecznemu, który będzie trwał 50 tys. lat.
Zmartwychwstanie jest naczelnym dogmatem wiary chrześcijańskiej i jednocześnie najważniejszym wydarzeniem z początków pierwszej wspólnoty Kościoła. Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa opisane jest we wszystkich czterech ewangeliach.
Według Pawła z Tarsu zmartwychwstanie Jezusa jest fundamentem wiary. Bez zmartwychwstania wiara chrześcijaństwa w możliwość zwycięstwa dobra na świecie byłaby daremna. Dla wierzących chrześcijan zapowiedzią i gwarantem powszechnego zmartwychwstania wszystkich ludzi ma być dźwięk trąb Sądu Ostatecznego i wybór sprawiedliwych, którzy wspólnie z Chrystusem obejmą Królestwo Boże i otrzymają życie wieczne. Kościół mówi o tzw. ciele chwalebnym, które mamy otrzymać w chwili zmartwychwstania. Nie jest ono identyczne z ciałem ziemskim, ale pozwala zachować istotę człowieka złożonego z duszy i ciała.
W judaizmie, chrześcijaństwie, islamie i zaratusztrianizmie podobne są pojęcia zmartwychwstania. Te liczne analogie i podobieństwa zwłaszcza opisu sądu ostatecznego wskazują o jednym pochodzeniu religii i ich wspólnych korzeniach. Wiara w odrodzenie i ożycie u schyłku świata jest bardzo silna. Niewykluczone, że wiara w lepsze jutro i nieśmiertelność duszy pozwala przetrwać nam najgorsze momenty życia i cierpienia.
Zatem życzymy wszystkim wszystkiego co najlepsze w Dniu Zmartwychwstania Pańskiego!
Taniec i zabawa na Olsztyńskich Dniach Seniora w Urzędz...
