Dzisiaj (6.02) w Olsztynie zmarł Władysław Ogrodziński - prozaik, eseista, reportażysta, pracownik naukowy, działacz kulturalny i społeczny, honorowy obywatel Olsztyna. Miał 93 lata.
Władysław Ogrodziński urodził się 2 czerwca 1918 roku w Dolinie koło Stanisławowa (obecnie Ukraina). Ukończył Wydział Historii na Uniwersytecie Jagiellońskim, studiował też na Wydziale Prawa. W latach 1940-1945 pracował jako robotnik w Zakładach „Solvay” w Krakowie. W 1943 był więźniem KL Auschwitz-Birkenau.
W latach 1945-1952 był pracownikiem naukowym Polskiej Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Nauk.
Debiutował jako eseista i reportażysta w 1946 roku na łamach katowickiego tygodnika „Odra” pod pseudonimem Stefan Sulima.
Od 1956 roku przebywał w Olsztynie. W latach 1957-1960 był kierownikiem Wydziału Kultury Wojewódzkiej Rady Narodowej. W latach 1960-1962 był dyrektorem programowym SSK „Pojezierze”, zaś w latach 1965-1967 dyrektorem Biura Stowarzyszenia „Pojezierze”. W latach 1970-1983 pełnił funkcję sekretarza generalnego Ośrodka Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego oraz był redaktorem naczelnym „Rocznika Olsztyńskiego”. W latach 1970-1983 był dyrektorem Muzeum Warmii i Mazur. W latach 80. był przewodniczącym Rady Wojewódzkiej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego w Olsztynie. W latach 1986-1989 był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego.
Ogrodziński był autorem licznych zbiorów reportaży, esejów, antologii. Są wśród nich m.in. „Ziemia odnalezionych przeznaczeń”, „W cieniu samotnych wież”, „Krajobraz z tarniną”, „Ulica zwana Bystrą”, „Gietrzwałd. Zapomniane sanktuarium na Ziemiach Odzyskanych”, „Miecze jak pochodnie. Grunwald w publicystyce i literaturze”, „Szkice warmińskie”, „Piękna Nieznajoma” i „Pochwała Lidzbarka”.
Był honorowym obywatelem Olsztyna i Lidzbarka Warmińskiego, laureatem wielu nagród i odznaczeń, m.in. otrzymał tytuł członka honorowego Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego.