Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

Niebywałą atrakcję w czasie ferii zafundowali pracownicy Olsztyńskiego Teatru Lalek najmłodszym widzom. Przez dwa dni (2-3.02) dzieci mogą poznawać teatr od kulis. Chętnych na wycieczkę po teatrze nie brakowało.

Najpierw przewodnik po magicznym świecie sztuki, czyli aktor Mariusz Młynarczyk, ubrany w wielki cylinder, zaprosił dzieci na widownię. Krok po kroku najmłodsi poznawali elementy sceny, takie jak kulisy, horyzont, komin. Dzieci dowiedziały się, jak operuje się światłem i jak tworzy dźwięki. Pokazano im też jak tworzy się efekty specjalne np. echo.

- Aktor w teatrze lalkowym posługuje się lalką. Jakie mamy lalki? - zapytał maluchy.

- Pacynki... kukły... marionetki... Jawajki - wyliczały dzieci. Pan Mariusz pokazywał im, jak te lalki „pracują” i jak się zachowują na scenie. Jakie sztuczki trzeba zrobić, by chodziły, poruszały rękoma, otwierały buzie.

- Aktor, który ma pracować w teatrze lalkowym, przez pierwsze pół roku gra samą ręką. Dopiero potem dostaje pacynkę, bo właściwie pacynka to ręka aktora, a to, co widzimy, to ubranie pacynki. Pacynkami są również słynne Muppety - dodał.

Potem pan Mariusz zaprowadził dzieci na specjalną wystawę w holu. Tu mogły zobaczyć sprzęt techniczny używany w teatrze. Stół mikserski do reflektorów i dźwięku, magnetofony, taśmy, mikrofony, reflektory.

Jednak największą frajdą była pracownia, gdzie mozolnie tworzone są bajkowe lalki i dekoracje. Dzieci zobaczyły, jak wygląda projekt, jak zestawiane są ze sobą poszczególne elementy (bańki, drewniane rączki, nóżki itp.), jak szyje się sukienki, robi włosy lalom. Dziewczynki zwróciły uwagę na niezliczoną liczbę drobiazgów na półkach - koralików, wstążek i drucików. Chłopców zafascynowała wyżynana właśnie ze styropianu wielka muszla ślimaka. Starsze dzieciaki ze zdumieniem przeczytały ogromny transparent wiszący w pracowni: „Nie myślcie, że krasnale odwalą za was robotę”. Tu niestety muszą pracować jak mrówki ludzie.

- Lalki służą najczęściej do jednego spektaklu. Każda nowa sztuka to nowe lalki i nowe pomysły - mówi Mariusz Młynarczyk. - Po zakończeniu grania sztuki lalki wędrują do magazynu. Czasami, jeśli reżyser tę samą sztukę wystawia gdzie indziej, to sprzedawane są innemu teatrowi. My także kupujemy. Część lalek wędruje na wystawy. Niektóre są dekoracją naszego teatru i są wystawione w holu. Trzeba pamiętać, że lalki dużo grają i w czasie pracy się zużywają, więc bywa i tak, że na koniec, po wielu naprawach, niektóre nadają się tylko do wyrzucenia.

Ponad godzina pobytu minęła w teatrze jak mgnienie oka. Dzieci wychodząc jeszcze raz dokładnie przyglądały się wyeksponowanym w holu lalkom. Już znacznie więcej wiedziały o nich, jak i o teatrze.