Urząd Miasta Olsztyna rozpoczyna szeroką debatę publiczną, której efektem ma być wyłonienie najlepszego pomysłu na rewitalizację obszaru Koszar Dragonów. - Chcemy, aby rewitalizacja tego obszaru polegała nie tylko na renowacji zabytkowych obiektów, ale również na przywróceniu wśród olsztynian trwałej świadomości wyjątkowej wartości koszar - mówią w ratuszu.
Pierwszym punktem debaty będzie zaplanowane na wtorek (19.07), na godz. 17.00, spotkanie w Kamienicy Naujacka MOK. Jego uczestnicy będą mieli m.in. okazję wysłuchać dwóch prelekcji: Adama Płoskiego pt. „Kasernopolis - Olsztyn miastem koszar” oraz Magdaleny Skarżyńskiej-Wawrykiewicz zatytułowanej „Co pozostało z dawnych Koszar Dragonów?”.
Koszary Dragonów położone są w południowo-zachodniej części Zatorza, wzdłuż ulicy Gietkowskiej, w bezpośrednim sąsiedztwie linii kolejowej oraz rzeki Łyny. Na ich obszarze jeszcze do niedawna zlokalizowane były jednostki wojskowe saperów, wojsk przeciwlotniczych, areszt wojskowy czy garnizonowe magazyny paliw.
Jak wynika z materiałów informacyjnych Urzędu Miasta przygotowanych wspólnie ze Stowarzyszeniem Forum Rozwoju Olsztyna, zabudowania militarne powstały w końcu XIX wieku, a pojawienie się garnizonu wojskowego zadecydowało o niezwykle intensywnym rozwoju Olsztyna. Ulica Artyleryjska, mająca swój początek na skrzyżowaniu z ulicą Bałtycką, okalająca od południa tereny owych jednostek i dalej biegnąca skrajem lasu, prowadzi do kolejnego, najbardziej interesującego kompleksu wojskowego, położonego w obrębie ulic Gietkowskiej i Dąbrowskiego. Stacjonowała tu od 1886 roku formacja kawalerzystów, a dokładniej sprowadzony z Metzu w Lotaryngii, 10 Wschodniopruski Pułk Dragonów. Nosił on imię swojego nominalnego szefa, króla Saksonii - Alberta I.
Tętniące niegdyś życiem koszary, jedno z ważniejszych źródeł dobrobytu miasta, zmieniły się z biegiem czasu w położoną zaledwie 400 m od ratusza peryferię. Stajnie zamieniono w warsztaty ślusarskie, małe fabryczki albo wielkie składy. Szachulcowe konstrukcje ścian zostały różnymi sposobami zakryte (tynk, dykta, czasem zwykła farba). Place musztry zaczęły pokrywać się stertami towarów wyprodukowanych na miejscu albo przywiezionych na jakiś czas od innego producenta. W ścianach, w miejscach odpowiednich dla stajni okienek pojawiły się nowoczesne, duże, dające więcej światła, często plastikowe okna. Stosownie do potrzeb zamurowywano jedne drzwi, aby obok wybić dziurę pod inne. Ściany pokryła sieć kabli, skrzynek, tablic...
Charakter dokonanych przekształceń układu przestrzennego oraz stopień zachowania substancji zabytkowej poszczególnych budynków nadal pozwala ustalić, a następnie przywrócić przedwojenne rozplanowanie koszar oraz pierwotną formę poszczególnych budynków. Jedna z propozycji rewitalizacji Koszar Dragonów zakłada modernizację i adaptację koszarowych obiektów w taki sposób, który pozwoliłby zachować historyczne ukształtowanie terenu, czytelność układu przestrzennego koszar (z czterema prostokątnymi dziedzińcami), zabudowę historyczną (powstałą przed II wojną światową), historyczne ciągi komunikacyjne, istniejącą zieleń, zbiornik wodny znajdujący się we wschodniej części północnego dziedzińca. Propozycja obejmuje również usunięcie współczesnej zabudowy, jako bezwartościowej i burzącej pierwotną kompozycję przestrzenną.
Szpital? Mam dobre wspomnienia!
