W Galerii Bakałarz Warmińsko-Mazurskiej Biblioteki Pedagogicznej w Olsztynie od wczoraj (1.07) można podziwiać piękne obrazy olejne Ewy Bucały z Olsztyna. Artystka upodobała sobie pejzaż. Swoje dzieła tworzy od ponad 40 lat.
Ewa Bucała jest byłą nauczycielką sztuki. Urodziła się w Gdyni, a dzieciństwo spędziła w Jastarni. Stąd być może w jej malarstwie dominuje tematyka morska. Pani Ewa z pasją maluje nie tylko typowe pejzaże marynistyczne, ale też uwielbia malować spienione grzywy fal. Potem na 20 lat artystka zamieszkała w Bartoszycach.
Jej przygoda z malarstwem rozpoczęła się w dzieciństwie. Ewa Bucała startowała w 1957 roku w międzynarodowym konkursie plastycznym w Paryżu. Wygrała w nim, ale nie mogła w tamtych czasach pojechać, by odebrać wygraną. Dostała ją pocztą. Potem, jak sama mówi, złapała bakcyla i zaczęła malować. Wtedy zdecydowała, że będzie nie tylko tworzyć sama, ale uczyć malarskiego spojrzenia na sztukę dzieci. Została nauczycielką. Do emerytury z pasją malowała wraz ze swymi podopiecznymi. Początkowo były to obrazy architektury. Jednak, kiedy w czasie stanu wojennego jej wykonane perfekcyjnie prace zaginęły, zdecydowała zając się pejzażami inspirowanymi naturą. Maluje z ogromnym zaangażowaniem nie tylko morze, ale też drzewa - wierzby, brzozy, sosny, zagajniki i skłębione leśne ostępy. Las jest dla niej niewyczerpanym źródłem inspiracji.
Artystka ma na swym koncie ponad 40 wystaw indywidualnych i zbiorowych oraz nagrody w konkursach krajowych i zagranicznych. Jest członkiem Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze” Galeria Synagoga. Artystka wystawiała bardzo wiele prac w kraju. Sporo z nich znajduje się w zbiorach prywatnych zagranicą, m.in. w Finlandii (gdzie prowadziła warsztaty dla twórców amatorów), Francji, Hiszpanii, Niemczech, USA i Kanadzie.
-
Ostatnio trochę chorowałam i obrazów jest nieco mniej i w mniejszym formacie. Przerzuciłam się na poezję, w której wyrażam swe malarskie pasje - mówi pani Ewa.
Jej wiersze są uzupełnieniem obrazów, bo pisze o sztuce, malowaniu i fascynacji naturą. W 2007 roku ukazał się jej niewielki tomik poezji „Myśli zebrane” z okładką jej własnego projektu. To już czwarty tomik z jej wierszami. Poprzednie to: „Wizerunki moje”, „Wyznaję tylko Tobie” oraz „Podmuch wiatru”. Ewa Bucała znalazła się także w Leksykonie „Grupy Literackie w Polsce 1945- 1989” oraz Almanachu Grupy Literackiej Barcja. To właśnie tytuł jednego z jej wierszy stał się tytułem wystawy.
Z D J Ę C I A