Od piątku (4.03) w Biurze Wystaw Artystycznych Galerii Sztuki oglądać będzie można dwie nowe ekspozycje: wystawę malarstwa Ewy Harabasz „Prasoreligia” i instalację video Oli Buczkowskiej „Martha”. Wernisaż obu wystaw odbędzie się w czwartek (3.03) o godz. 18.00.
Ewa Harabasz zajmuje się kontekstem społecznym sztuki, głównie wpływem mediów na obraz cierpienia w powszechnej świadomości. W swoich obrazach i rysunkach wykorzystuje fotografie prasowe, które łączy ze starymi technikami malarskimi. Wystawa wiąże najnowszy projekt artystki, którego premiera będzie miała miejsce w olsztyńskiej galerii z poprzednim, zatytułowanym Ikony.
Ikony Cierpienia/Złote Ikony łączyły współczesną fotografię prasową z techniką malarstwa olejnego oraz z bizantyjską metodą malowania i złocenia ikon. Najnowszy cykl Czarnych Obrazów nawiązuje do stylistyki barokowego malarstwa Caravaggia, w którym artystka odnalazła dramatyczne związki między teatralnością i traumatycznością jego obrazów a często wstrząsającym obrazem dominującym we współczesnych mediach.
Wystawa łączy oby dwa cykle: Złote Ikony i Czarne Obrazy, pod wspólnym tytułem PRASORELIGIA, aby uwypuklić ich wspólne znaczenia i związki. Obie te serie obrazów łączą odniesienia do fotografii z gazet. W jednych, jak i w drugich, postacie i sytuacje ze zdjęć zostały precyzyjnie wybrane. Są to prawdziwi ludzie, których widząc w codziennych gazetach, powinniśmy zobaczyć z ich cierpieniem, często z agresją, bólem i wymownymi gestami ciała, które zastygły w fotografii, tak często mylonej z wyidealizowanymi ikonami i obrazami. To zagubiona prawdziwość ludzkich uczuć pomieszana ze sztuką, ideologią, religią, polityką, w imię których, lub z powodu których ludzie cierpią i giną.
Ewa Harabasz studiowała konserwację dzieł sztuki, pracowała jako konserwator w Polsce i we Włoszech. Od końca lat 80. mieszka i pracuje w USA, ukończyła tam studia artystyczne, wykłada na uniwersytetach m.in. w Nowym Jorku i Bostonie.
Na wernisaż do olsztyńskiej galerii BWA przyjadą wyjątkowi goście: Bożena Czubak, historyk i krytyk sztuki, autorka tekstu do katalogu wystawy PRASORELIGIA, pt. „Medializacja widzenia” oraz mąż Ewy Harabasz, Krzysztof Wodiczko, artysta, autor akcji społecznych, projekcji, obiektów, filmów wideo oraz licznych tekstów na temat sztuki w przestrzeni publicznej, reprezentant Polski na ostatnim, 53 Biennale Sztuki w Wenecji (2009).
Kurator wystawy: Małgorzata Jackiewicz-Garniec
Architektura i aranżacja wystawy: Cezary Koczwarski
Współpraca: Galeria Le Guern, Warszawa; Galeria Sztuki Wozownia, Toruń.
Niezwykła video-instalacja Oli Buczkowskiej pt. „Martha” wypełni przestrzeń Sali Kameralnej filmami, które w luźny sposób nawiązują do tradycji sztalugowego malarstwa romantycznego. Klamrą dla całej pracy artystki są dwa przeciwstawione obrazy, wyświetlane na przeciwległych ścianach galerii: postać kobiety na różowym materacu, dryfująca spokojnie po czarnym jeziorze - oraz projekcja listu miłosnego, pisanego przez zakochanego mężczyznę. Dwa filmy opowiadają o dwóch odmiennych sposobach przeżywania miłości, przywołując XIX-wieczny romantyczny model, w którym kobieta była pasywnym obiektem westchnień, a mężczyzna wytrwałym zdobywcą.
Ola Buczkowska (urodzona w 1978 r.) ukończyła architekturę wnętrz (scenografia) na ASP w Warszawie, a także fotografię w PWSFTiT im. L. Schillera w Łodzi. Stypendystka Programu Sokrates Erasmus w Accademia di Belle Arti Pietro Vanucci Perugia we Włoszech. Prezentowała swoje prace w wielu ważnych galeriach w Polsce. W 2010 roku brała udział w spektakularnym projekcie miejskim „The Promised City” (Warszawa/Berlin/Bombaj), łączącym różne obszary działań wizualnych, jak, fotografia, muzyka, urbanistyka, teatr. Obecnie bierze udział w polsko-norweskich warsztatach fotografii i sztuki video „Shaping time. Time and the city”. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Z D J Ę C I A