Olsztyn24 - Gazeta On-Line
Portal Informacyjny Olsztyna i Powiatu Olsztyńskiego

Stara miłość nie rdzewieje. To powiedzenie można z powodzeniem odnieść do relacji pomiędzy Sojuszem Lewicy Demokratycznej a Unią Pracy. Koalicja z udziałem tych partii znowu idzie razem do wyborów, tym razem samorządowych. „Trzecią nogę” porozumienia przedwyborczego stanowić będzie Partia Kobiet, a oparcie - wiele mniejszych partii i stowarzyszeń, jak np. Zieloni 2004. M.in. o tych politycznych decyzjach poinformował dziś (27.09) podczas konferencji prasowej w Olsztynie poseł SLD Tadeusz Iwiński, członek Zarządu Krajowego SLD.

- Dziś o godz. 11 został złożony wniosek o rejestrację komitetu wyborczego pod nazwą Sojusz Lewicy Demokratycznej - powiedział Tadeusz Iwiński. - Komitet będzie zarejestrowany jutro, ale podkreślić trzeba, że jest on porozumieniem społecznym, trzon którego stanowią SLD, Unia Pracy i Partia Kobiet. Porozumienie podpisały również inne partie i stowarzyszenia. Konsekwencją tego porozumienia będzie zmiana nazwy klubu Lewicy w Sejmie na klub Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

Jak podkreślił poseł Iwiński, zgodnie z ustaleniami centralnych władz SLD i UP, partie te wystawią wspólne listy kandydatów do samorządów. W Olsztynie jednak będzie inaczej. Co najmniej jeden z prominentnych członków Unii Pracy, nie tak dawno jeszcze szef tej partii w Olsztynie - Wiesław Nałęcz, zamierza kandydować do Rady Miasta Olsztyna z listy komitetu wyborczego obecnego prezydenta miasta Piotra Grzymowicza.

- O swojej decyzji poinformowałem władze mojej partii już miesiąc temu - stwierdził Wiesław Nałęcz. - Powiedziałem wyraźnie, że będę startował z listy pana prezydenta, a nie z listy SLD-Unia Pracy, ze względu na sytuację, jaka się wytworzyła podczas poprzednich wyborów i po wyborach. Kandydowanie z listy SLD-UP nie odpowiada mi. Jeżeli partia będzie wymuszała na swoich członkach obowiązek startu ze wspólnej listy SLD-UP, to wystąpię z partii. Informacja o decyzji Wiesław Nałęcza trochę zaskoczyła Tadeusza Iwińskiego.

- Nie ma „wojskowej” dyscypliny startowania z wspólnej listy wyborczej, ale razem z Unią Pracy pójdziemy razem prawie wszędzie - powiedział poseł. - Olsztyn pod wieloma względami jest jednak egzotyczny, bo jeżeli słyszę, że do komitetu wyborczego prezydenta wejdzie też dotychczasowy przewodniczący Rady Miasta, wybitny działacz Platformy Obywatelskiej...

Jak powiedział Tadeusz Iwiński, niemal pewne jest, że o fotel Prezydenta Elbląga z ramienia SLD ubiegał się będzie poseł Witold Gintowt-Dziewałtowski, który wcześniej był już prezydentem tego miasta. Tak samo przesądzona zdaje się być kandydatura SLD w wyborach prezydenta Ełku. O tę funkcję powalczy były poseł i były wiceprezydent Ełku - Jerzy Czepułkowski. Niewyjaśniona jest natomiast sprawa kandydata SLD na prezydenta Olsztyna.

- Mamy dwóch kandydatów: Andrzeja Ryńskiego i Krzysztofa Kacprzyckiego - stwierdził Tadeusz Iwiński. - Obaj są dobrymi kandydatami, decyzja nie będzie łatwa. Który z nich będzie naszym kandydatem, zdecydujemy w najbliższą sobotę, podczas posiedzenia Rady Wojewódzkiej SLD. Wiele zależeć będzie od determinacji samych kandydatów.

Tadeusz Iwiński wykluczył możliwość poparcia przez SLD kandydatury Czesława Jerzego Małkowskiego, o czym szeptano na politycznych korytarzach Olsztyna.

- To nigdy nie wchodziło w grę - stwierdził poseł. - Czesław Małkowski opuścił SLD w momencie najtrudniejszym dla partii, a powiedzenie mówi, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie. Poza tym pamiętamy jego akcję przywożenia różańców z Watykanu i rozdawania ich radnym... Kiedyś powiedziałem złośliwie o panu Małkowskim, który był pracownikiem mojego biura i pełnił określone funkcje w SdRP i w SLD, że w tym wątku „różańcowym” różnica między mną a nim jest taka, że ja kilkakrotnie spotykałem się z papieżem, kiedy on wystawał godzinami pod papieskim balkonem, gdy jakoby jechał do papieża, żeby coś przekazać...

Oprócz kwestii związanych ze zbliżającymi się wyborami samorządowymi, poseł Iwiński odniósł się jeszcze do ogólnej sytuacji społeczno-politycznej i ekonomicznej w kraju, a także do stosunków pomiędzy państwem i kościołem, w kontekście ujawnionych niedawno patologii w funkcjonowaniu komisji majątkowej.